Placówka Straży Granicznej II linii „Stara Piła” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej II linii „Stara Piła” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-gdańskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną^[1]. Rozkazem nr 1 z 29 kwietnia 1929 roku w sprawie zmian organizacji Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski powołał do życia i ustalił organizację komisariatu „Kartuzy”^[2]. Placówka Straży Granicznej II linii „Stara Piła” znalazła się w jego składzie^[2]. W 1930 rozwiązana.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Organizacja w czerwcu 1929^[2]:

• posterunek informacyjny Straży Granicznej „Stara Piła”
• posterunek informacyjny Straży Granicznej „Kokoszki”
• posterunek informacyjny Straży Granicznej „Maternia”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928-1939. 2012. [dostęp 2016-12-31].
• Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
• Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.