Placówka Straży Granicznej I linii „Starza” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Starza”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1929

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Starza”

Organizacja
Dyslokacja

Starza

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Sośnie”

Placówka Straży Granicznej I linii „Starza” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. W 1921 roku na terenie Cieszyna (wcześniej Konradowa) stacjonował sztab 2 kompanii 14 batalionu celnego. 2 kompania wystawiła placówkę w Starzy[3]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[4]. Placówka Straży Celnej „Starza” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Konradów” z Inspektoratu SC „Ostrów”[5].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[6].

Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Sośnie”[7]. Rozkazem komendanta Straży Granicznej z 10 lipca 1929 w sprawach organizacyjnych utworzono nową placówkę w m. Starża w ramach komisariatu SG „Sośnie”[8].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie placówki:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]