Inspektorat Graniczny nr 18 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Inspektorat Graniczny nr 18
Obwód SG „Nowy Targ”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Nowy Targ

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Małopolski Inspektorat Okręgowy Straży Granicznej

Inspektorat Graniczny nr 18 – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej w latach 1928–1939.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1]. Rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawach organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski zatwierdził dyslokację, granice i strukturę inspektoratu granicznego nr 18 „Nowy Targ”[2]. Rozkazem nr 2 z 8 września 1938 roku w sprawie terminologii odnośnie władz i jednostek organizacyjnych formacji, dowódca Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski nakazał zmienić nazwę Inspektoratu Granicznego „Nowy Targ” na Obwód Straży Granicznej „Nowy Targ”[3]. Rozkazem nr 3 z 31 grudnia roku w sprawach reorganizacji jednostek na terenach Śląskiego, Zachodniomałopolskiego i Wschodniomałopolskiego okręgów Straży Granicznej, a także utworzenia nowych komisariatów i placówek, komendant Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski zniósł posterunek wywiadowczy „Sucha”[4].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski swoim rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawach organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego określił granice inspektoratu granicznego: od zachodu: placówka Straży Granicznej „Głuchaczki” wyłącznie, od wschodu: placówka Straży Granicznej „Izby” włącznie[2]. Rozkaz dowódcy Straży Granicznej nr 6 z 8 września 1928 podpisany przez mjr. Wacława Spilczyńskiego zmienił granicę inspektoratu: od zachodu bez zmian, od wschodu − placówka Straży Granicznej „Tylicz” do wzgórza 794 Dzielec[5].

Sąsiednie inspektoraty

Kierownicy/komendanci inspektoratu[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
inspektor Bolesław Czajkowski – 26 XI 1930[6]
komisarz Włodzimierz Krogulski(?)[a] [b] 15 VII 1932 – 27 XI 1934 stan nieczynny
inspektor Julian Mamczyński X 1932 – VIII 1937 stan nieczynny

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Szkic Obwodu SG „Nowy Targ”

Organizacja inspektoratu w maju 1928[10]:

Organizacja inspektoratu w 1931 i w 1935[11]:

Organizacja obwodu w 1938[12]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Według Kozłowskiego Włodzimierz Krogulski wyznaczony został na stanowisko kierownika IG „Nowy Targ”[7], a na podstawie Historii Inspektoratu Granicznego „Częstochowa” należy wnioskować, że był wyznaczony na stanowisko kwatermistrza tegoż Inspektoratu[8].
  2. Włodzimierz Tomasz Józef Krogulski (ur. 10 kwietnia 1894 we Lwowie, zm. wiosną 1940 w Bykowni) – kapitan piechoty Wojska Polskiego i komisarz Straży Granicznej, odznaczony Krzyżem Niepodległości. Od 1914 żołnierz 14 kompanii 2 pułku piechoty Legionów Polskich. Ranny w bitwie pod Młotkowem. W maju 1915 ukończył Szkołę Podchorążych i został przydzielony do 6 pułku piechoty Legionów. Po kryzysie przysięgowym wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego, a zimą 1918 wcielony do wojska austriackiego i wysłany na front włoski. Tam zostaje powtórnie ranny. W listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Walczył na froncie ukraińskim w Galicji Wschodniej. W okolicy Stryja dostał się do niewoli ukraińskiej. Po uwolnieniu, dowodził kompanią sztabową 12 Dywizji Piechoty. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W lipcu 1922 w stopniu przodownika przeszedł do służby w Straży Celnej na stanowisko kierownika placówki SG „Bystrzec”. W marcu 1928 w stopniu podkomisarza wstąpił do Straży Granicznej. W od lipca 1928 pełnił obowiązki kierownika komisariatu SG „Cieszyn”. W 1929 przeniesiony został na identyczne stanowisko w Tarnowskich Górach. W 1932 wyznaczony na stanowisko kierownika (?) IG „Nowy Targ”, a w listopadzie 1934 przeniesiony w stan nieczynny[7]. W lutym 1925 roku, jako oficer rezerwy zatrzymany w służbie czynnej został przeniesiony z korpusu oficerów rezerwy łączności do korpusu oficerów rezerwy piechoty w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 120.4 lokatą, z równoczesnym wcieleniem z 2 płącz. w Jarosławiu do 42 pp w Białymstoku[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]