Placówka Straży Granicznej I linii „Nowa Dzielnica” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Nowa Dzielnica”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1938

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Nowa Dzielnica

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Orłowa”

Placówka Straży Granicznej I linii „Nowa Dzielnica” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej w latach 1938–1939.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W okresie od 2 do 11 października 1938 roku oddziały Grupy Operacyjnej „Śląsk” zajęły Zaolzie. W ślad za wojskami operacyjnymi wzdłuż wyznaczonej linii granicznej służbę na granicy obejmowała Straż Graniczna. Dla nowo ustalonego odcinka granicy powołana została Komenda Obwodu Straży Granicznej „Cieszyn”[1].

Rozkazem nr 3 z 31 grudnia 1938 roku w sprawach reorganizacji jednostek na terenach Śląskiego, Zachodniomałopolskiego i Wschodniomałopolskiego okręgów Straży Granicznej, a także utworzenia nowych komisariatów i placówek, komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski, działając na podstawie upoważnienia Ministra Skarbu z 14 października 1938 roku zarządził przeniesienie komisariatu i placówki II linii „Zebrzydowice” do Orłoweja[2]. Ponadto komisariat SG „Zebrzydowice” miał zorganizować nowe placówki linii w miejscowościach: Szymbark, Gietwałd, Pietwałd–Szyb Albrechta i Podlesie[2]. Placówka Straży Granicznej I linii „Nowa Dzielnica” weszła w skład komisariatu SG „Orłowa”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kula 1994 ↓, s. 131.
  2. a b Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 130.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]