Placówka Straży Granicznej II linii „Konarzyny” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej II linii „Konarzyny”
Placówka SG II linii „Zielona Chocina”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Organizacja
Dyslokacja

Zielona Chocina
Konarzyny

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Zielona Chocina”
Komisariat SG „Konarzyny”

Placówka Straży Granicznej II linii „Konarzyny” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę wywiadowczą na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1].

Rozkazem nr 2 z 19 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Zielona Chocina”. Placówka Straży Granicznej II linii „Zielona Chocina” znalazła się w jego strukturze[2].

Rozkazem nr 12 z 10 stycznia 1930 roku w sprawie reorganizacji Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski przeniósł komisariat i placówkę II linii „Zielona Chocina” do Konarzyn[3]. W 1931 placówka Straży Granicznej II linii „Konarzyny” wydzieliła posterunek detaszowany SG „Sworniegacice”[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]