Placówka Straży Granicznej I linii „Łosicha” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Łosicha”
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Łosicha

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Myszyniec”

Placówka Straży Granicznej I linii „Łosicha – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę wywiadowczą na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Łosisza” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Dąbrowy” z Inspektoratu SC „Chorzele”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 1 z 12 marca 1928 roku w sprawach organizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Naczelny Inspektor Straży Celnej gen. bryg. Stefan Pasławski powołał komisariat Straży Granicznej „Myszyniec”[6]. W 1933 i 1934 roku placówka Straży Granicznej I linii „Łosicha” znajdowała się w jego strukturze[7].

Dowódcy placówki[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
sierżant Zygmunt Skrzeczkowski był IX 1939[8][9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]