Placówka Straży Granicznej I linii „Bogusze” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Bogusze”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Bogusze”

Organizacja
Dyslokacja

Bogusze

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Grajewo”

Placówka Straży Granicznej I linii „Bogusze” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Bogusze” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Bogusze” z Inspektoratu SC „Grajewo”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

1 czerwca 1921 roku w Boguszach stacjonowała placówka 1 kompanii celnej 2 batalionu celnego[5].

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[6].

Rozkazem nr 1 z 12 marca 1928 roku w sprawach organizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Naczelny Inspektor Straży Celnej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Grajewo”. Placówka Straży Granicznej I linii „Bogusze” znalazła się w jego strukturze[7].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

W 1928 roku placówka ochraniała odcinek granicy państwowej długości około 6 kilometrów[8]. Jej prawa granica rozpoczynała się od słupa granicznego nr 160, dalej prawy brzeg Jeziora Toczyłowskiego, lewy skraj Bagien Toczyłowskich, skrzyżowanie drogi polnej z Toczyłowa z szosą GrajewoRajgród. Lewa granica do kolonii Józefa Ledy w lewo od słupa granicznego nr 155, dalej m. Konopki, prawy skraj lasu Fleszowskiego, do m. Uścienki (wył.)[9]. Po reorganizacji placówka ochraniała odcinek granicy państwowej długości około 7 kilometrów[10].

Sąsiednie placówki

Kierownicy/dowódcy placówki[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Władysław Mańczak[11] IX 1928 –
starszy przodownik Józef Maik[12] (VM) do 30 VI 1937
przodownik Stanisław Świątek[13] 30 VI 1937 -
starszy strażnik Stanisław Górnicki[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]