Placówka Straży Granicznej I linii „Popielniki” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Popielniki”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1934

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Popielniki”

Organizacja
Dyslokacja

Popielniki

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

komisariat SG „Śniatyn”

Placówka Straży Granicznej I linii „Popielniki” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Popielniki” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Tuczapy”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5]. Rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawie organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski powołał komisariat Straży Granicznej „Śniatyn” i określił jego strukturę organizacyjną[6]. Rozkazem nr 1 z 29 stycznia 1934 roku w sprawach [...] zmian przydziałów, komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski w ramach komisariatu utworzył placówkę I linii „Popielniki”[7].

Kierownicy/dowódcy placówki[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Stanisław Dudka[8] 1928 – 1929 kierownik placówki „Potoczek”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]