Placówka Straży Granicznej II linii „Szczuczyn” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej II linii „Szczuczyn”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Organizacja
Dyslokacja

Szczuczyn

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Szczuczyn”

Placówka Straży Granicznej II linii „Szczuczyn” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę wywiadowczą na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1].

Rozkazem nr 1 z 12 marca 1928 roku w sprawach organizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Naczelny Inspektor Straży Celnej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Szczuczyn”. Placówka Straży Granicznej II linii „Szczuczyn” znalazła się w jego strukturze[2]. Placówka wystawiała posterunki wywiadowcze Radziłów i Jedwabno[3]. Z dniem 1 października 1932 zniesiony został posterunek SG „Radziłów”[4]. Z dniem 1 kwietnia 1937 zniesiony został posterunek SG „Jedwabne”[5].

Kierownicy/dowódcy placówki[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Rudolf Mielke[6] IX 1928 –
przodownik Tadeusz Korzeniowski[3]
przodownik Józef Czerniak był X 1936[7]
przodownik Józef Czerniak[8] po 1937

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]