Placówka Straży Granicznej II linii „Rudniki” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej II linii „Rudniki”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1930

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Rudniki”

Organizacja
Dyslokacja

Rudniki

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Rudniki”

Placówka Straży Granicznej II linii „Rudniki” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Rudniki” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Jelonki” z Inspektoratu SC „Praszka”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 11 z 9 stycznia 1930 roku reorganizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski ustalił nową organizację komisariatu SG „Jaworzno” i przeniósł jego siedzibę do Rudnik. Placówka SG I linii „Rudniki” znalazła się w nowej strukturze[6].

Komisariat i placówka II linii znajdowała się w wynajętym przez skarb państwa budynku w Rudnikach[7].

Kierownicy/dowódcy placówki[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Stefan Karpiński[8] był w 1932 –

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]