Placówka Straży Granicznej I linii „Rumienica” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Rumienica”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1929

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

placówka Straży Celnej „Rumienica”

Organizacja
Dyslokacja

Rumienica

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Rybno”

Placówka Straży Granicznej I linii „Rumienica” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Rumienica” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Rybno” z Inspektoratu SC „Działdowo”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkaz nr 9 z 18 października 1929 roku w sprawie reorganizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk. Jan Jur-Gorzechowski powołał komisariat Straży Granicznej „Rybno”, a w nim placówkę Straży Granicznej I linii „Rumienica”[6].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie placówki:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]