Placówka Straży Granicznej II linii „Chojnice” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej II linii „Chojnice”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Tradycje
Kontynuacja

Placówka Straży Celnej „Chojnice”

Organizacja
Dyslokacja

Chojnice

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

komisariat „Chojnice”(gosp.)
IG nr 7 (operacyjnie)

Placówka Straży Granicznej II linii „Chojnice” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę wywiadowczą na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Chojnice” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Chojnice” z Inspektoratu SC „Chojnice”[4].

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 2 z 19 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Chojnice”. Placówka Straży Granicznej II linii „Chojnice” znalazła się w jego strukturze[6]. Rozkazem nr 3/31 zastępcy komendanta Straży Granicznej płk Emila Czaplińskiego z 5 sierpnia 1931 roku zniesiono placówkę II linii „Ogorzeliny”, a w miejsce jej utworzono posterunek SG podlegający placówce II linii Chojnice [7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]