Placówka Straży Granicznej I linii „Jawornik” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Jawornik”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Organizacja
Dyslokacja

Jawornik

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Ustroń”

Szkic komisariatu SG „Ustroń”

Placówka Straży Granicznej I linii „Jawornik” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówki Straży Celnej „Jawornik I” i „Jawornik II” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Ustroń” z Inspektoratu SC „Cieszyn”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 4 z 30 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Śląskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Ustroń”. Placówka Straży Granicznej I linii „Jawornik” znalazła się w jego strukturze[6].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie placówki:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]