Placówka Straży Granicznej I linii „Sulmierzyce” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Sulmierzyce”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Sulmierzyce”

Organizacja
Dyslokacja

Sulmierzyce

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Odolanów”
Komisariat SG „Krotoszyn”

Budynek placówki SG "Sulmierzyce" przy ul. Odolanowskiej (przebudowany).

Placówka Straży Granicznej I linii „Sulmierzyce” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Sulmierzyce” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Odolanów” z Inspektoratu SC „Ostrów”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Odolanów”. Placówka Straży Granicznej I linii „Sulmierzyce” znalazła się w jego strukturze[6]. W nawiązaniu do rozkazu dowódcy SG, Wielkopolski Inspektor Okręgowy swoim rozkazem organizacyjnym nr 2 z 27 czerwca 1928 dokonał połączenia komisariatów Straży Celnej „Zduny” i „Odolanów” tworząc jeden komisariat SG „Krotoszyn”[7]. Placówkę przydzielono do komisariatu Straży Granicznej „Krotoszyn”[8].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Rozkazem organizacyjnym nr 5 z 15 lutego 1930 roku (czyim?) zostały określone granice placówki. Ochraniała ona 8 905,6 m granicy od kamienia granicznego J 259 do J 297[9]. Placówka posiadała punkt obserwacyjny na wieży kościoła w Sulmierzycach. Widoczność sięgała wąskim pasem do południowo-wschodniego skraju miejscowości Nieder-Wiesenthal i do miejscowości Kollande. Dobrze widoczna była szosa Sulmierzyce – Kollande[10].

Sąsiednie placówki:

Kierownicy/dowódcy placówki[edytuj | edytuj kod]

  • przodownik Stanisław Sworowski (był w 1929)[12]
  • przodownik Józef Pawlak[13]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]