Placówka Straży Granicznej I linii „Nowie” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Nowie”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Rozformowanie

1937

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Nowie”

Organizacja
Dyslokacja

Nowie

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Jabłonowo”

Placówka Straży Granicznej I linii „Nowie” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Nowie” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Ujście” z Inspektoratu SC „Międzychód”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną Komisariat SG „Jabłonowo”. Placówka Straży Granicznej I linii „Nowie” znalazła się w jego strukturze[6]. Rozkazem nr 2 z 30 listopada 1937 roku w sprawach [...] przeniesienia siedzib i likwidacji jednostek, komendant Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski zniósł placówki I linii „Nowie”[7].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie placówki:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]