Placówka Straży Granicznej I linii „Jamielnik” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Jamielnik”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Jamielnik”

Organizacja
Dyslokacja

Jamielnik

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Krotoszyny”

Placówka Straży Granicznej I linii „Jamielnik” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Jamielnik” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Jamielnik” z Inspektoratu SC „Działdowo”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 1 z 12 marca 1928 roku w sprawach organizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Naczelny Inspektor Straży Celnej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Krotoszyny”. Placówka Straży Granicznej I linii „Jamielnik” znalazła się w jego strukturze[6].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie placówki:

Kierownicy/dowódcy placówki[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Zygmunt Wenzel był w 1936[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]