Komisariat Wewnętrzny Straży Granicznej nr 4 „Lwów” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Komisariat Wewnętrzny Straży Granicznej nr 4 „Lwów”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1929

Rozformowanie

1934

Organizacja
Dyslokacja

Lwów

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Inspektorat Wewnętrzny
Egzekutywa KG SG

Komisariat Wewnętrzny Straży Granicznej nr 4 „Lwów”” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w okresie międzywojennym.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 Straż Graniczną[1]. Rozkazem nr 3 z 14 maja 1929 w sprawie utworzenia Inspektoratu Wewnętrznego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski utworzył komisariat wewnętrzny Straży Granicznej nr 4 „Lwów”[2]. Rozkazem nr 7 z 23 października 1931 w sprawach organizacyjnych i etatowych , w związku z zarządzeniem Ministra Skarbu z 22 października 1930 znoszącym Inspektorat Okręgowy Nr VI, komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski zarządził likwidację Inspektoratu Okręgowego nr VI z dniem 3 listopada 1930[3]. Zniósł komisariat „Warszawa”, a powołał Egzekutywę Oddziału II Komendy Straży Granicznej z przydziałem etatowym, ewidencyjnym i gospodarczym do Komendy Straży Granicznej. Komisariaty wewnętrzne zachowały swój terytorialny zakres działania[3]. Komisariat Lwów przydzielono pod względem służbowym bezpośrednio do Małopolskiego Okręgu Straży Granicznej; etatowo, ewidencyjnie i gospodarczo do Inspektoratu Granicznego Stryj[4].

W 1934 komisariat zlikwidowano[5]

Kierownicy/komendanci komisariatu[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
nadkomisarz Wilhelm Kisielewski[a] XII 1929 – IV 1932[6] Zwolniony ze SG

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wilhelm Kisielewski – w 1913 powołany został do armii austriackiej. W 1918 wstąpił Wojska Polskiego. W składzie dywizji gen. Żeligowskiego walczył na północy Polski. W sierpniu 1919 wziął udział w I Powstaniu Śląskim. Potem służył w 10 Dywizji Piechoty. W 1929 zwolniony z wojska w stopniu kapitana i przyjęty w stopniu nadkomisarza do Straży Granicznej na stanowisko kierownika komisariatu SG „Szprudowo”. W grudniu 1929 ukończył kurs wywiadowczy w komisariacie SG „Warszawa” i przeniesiony został na stanowisko kierownika komisariatu „Lwów”. 25 kwietnia 1932 zwolniony ze służby w Straży Granicznej[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]