Placówka Straży Granicznej I linii „Niechłód” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Niechłód”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1930

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Niechłoda”

Organizacja
Dyslokacja

Niechłód

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Włoszakowice”

Placówka Straży Granicznej I linii „Niechłód” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Niechłoda” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Zaborowo” z Inspektoratu SC „Leszno”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 11 z 9 stycznia 1930 roku o reorganizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski ustalił numer (1/11) i organizację samodzielnego już komisariatu „Włoszakowice”[6]. Placówka Straży Granicznej I linii „Niechłód” weszła w jego skład[6].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie placówki:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]