Placówka Straży Granicznej I linii „Zgorzelec” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej I linii „Zgorzelec”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1933

Organizacja
Dyslokacja

Kolonia Zgorzelec

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Lipiny”

Placówka Straży Granicznej I linii „Zgorzelec” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1].

Rozkazem nr 4 z 30 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Śląskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Lipiny”[2].

Rozkazem nr 2 z 24 sierpnia 1933 roku w sprawach zmian etatowych, przydziałów oraz utworzenia placówek, komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski nakazał utworzyć placówkę I linii „Zgorzelec”[3].

Kierownicy/dowódcy placówki[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Aleksander Wojciechowski[4] 1 VIII 1933 – 23 III 1935 kierownik placówki „Stany”
starszy strażnik Wiktor Binek[5] 23 III 1935 –

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]