Placówka Straży Granicznej II linii „Mokre” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka Straży Granicznej II linii „Mokre”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Rozformowanie

1931

Organizacja
Dyslokacja

Mokre

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Świerkocin”

Placówka Straży Granicznej II linii „Mokre” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę wywiadowczą na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1].

Rozkazem nr 1 z 12 marca 1928 roku w sprawach organizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Naczelny Inspektor Straży Celnej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Świerkocin”. Placówka Straży Granicznej II linii „Mokre” znalazła się w jego strukturze[2]. Rozkazem nr 4/31 zastępcy komendanta Straży Granicznej płk. Emila Czaplińskiego z 20 października 1931 roku zniesiono placówkę SG „Mokre”[3]. Tym samym rozkazem utworzono placówkę „Grudziądz”[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]