Linia kolejowa nr 81 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Linia kolejowa nr 81

Chełm – Włodawa
Dane podstawowe
Zarządca	PKP PLK
Numer linii	81
Tabela SRJP	552
Długość	45,474[1] km
Rozstaw szyn	1435 mm
Prędkość maksymalna	40[2] km/h
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   7 ↑ Warszawa Wsch. 0,496 Chełm 7 ↓ Dorohusk 1,152 12 7,005 Karolinówka 12,853 Ruda-Huta 14,439 Ruda Opalin 15,550 Uherka 20,019 Uhrusk Przystanek 22,676 Uhrusk 23,017 819 27,002 Majdan Stuleński 29,100 Stulno 36,750 Sobibór 42,043 Okuninka Białe 42,136 816 45,970 Włodawa ↑  Polska rzeka Bug ↓  Białoruś ↓ Brześć Południowy – Włodawa źródła: [3][4][5]
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 81 Chełm – Włodawa – jednotorowa, niezelektryfikowana linia kolejowa w województwie lubelskim.

Linia została zbudowana w 1887 jako jednotorowa^[5]. Pierwotnie służyła celom wojskowym. Od 1902 roku posiadała dwa szerokie tory. Łączyła Kolej Nadwiślańską z twierdzą w Brześciu. W czasie I wojny światowej została przekuta na tor normalny. W okresie II Rzeczypospolitej zachowano jej strategiczny charakter i dodatkowo uruchomiono przewozy towarowe i pasażerskie. Kursowały nią dwa towosy dziennie – do Lublina i do Lubomla.

W 1939 lotnictwo niemieckie zbombardowało most kolejowy w Orchówku. Podczas okupacji ziem polskich przez III Rzeszę linia służyła do przewozu więźniów obozu zagłady SS-Sonderkommando Sobibor. W latach 1943-1944 wielokrotnie była miejscem ataków partyzantów na niemieckie transporty wojskowe. W 1944 jeden tor normalny linii został przekuty przez Armię Czerwoną na szeroki. Po II wojnie światowej ponownie normalnotorowa. Tor szeroki rozebrano.

3 kwietnia 2000 zawieszono ruch pasażerski na linii^[5].

Od 2004 istnieje samorządowy plan rozbudowy linii i wykorzystania jej w przewozach międzynarodowych. Proponowana jest odbudowa toru szerokiego (do Chełma i Zawady) oraz mostu kolejowego na granicy Białorusi i Polski w Orchówku wraz z budową przejścia granicznego. Przedsięwzięcie wpisano do Strategii Współpracy Transgranicznej Województwa Lubelskiego, Obwodu Lwowskiego, Obwodu Wołyńskiego i Obwodu Brzeskiego na lata 2014–2020 oraz Planu Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Lubelskiego.

11 sierpnia 2012 reaktywowano na linii sezonowy ruch pasażerski^[6][5]. 26 czerwca 2015 roku na linii otwarto 3 nowe przystanki: Majdan Stuleński, Okuninka Białe i Ruda-Huta^[7][8]. W kosztach prowadzonego ruchu pasażerskiego partycypują samorządy lokalne, mając na względzie głównie zwiększenie atrakcyjności turystycznej regionu.

11 grudnia 2016 roku obniżono prędkość szlakową dla pociągów pasażerskich i szynobusów z 60^{[potrzebny przypis]} do 40 km/h^[9], co spowodowało wydłużenie czasu jazdy pociągów pasażerskich do niemal 80 min.

Linia łączy Chełm ze stacją Włodawa (położoną w Orchówku), położoną o ok. 4 km od centrum trzynastoipółtysięcznego miasta. Tor przecina tereny gmin Chełm, Ruda Huta, Wola Uhruska i Włodawa, jednak uruchamiane w sezonie letnim i jesiennym pociągi pasażerskie nie obsługują pierwszej z nich. Pociągi towarowe korzystają z trzech stacji (Ruda Opalin, Sobibór i Włodawa), na których ładowane jest drewno pozyskiwane z okolicznych lasów.

Problemem w rozwoju regularnych połączeń pasażerskich, obok wysokich kosztów ich uruchomienia, jest spadająca liczba mieszkańców w stosunkowo niewielkich miejscowościach położonych wzdłuż linii kolejowej, rozwój transportu indywidualnego oraz upadek wielkich zakładów położonych w pobliżu stacji, do których pociągi mogłyby stanowić dogodny dojazd.

Linia kolejowa przecina kilka rezerwatów i obszarów Natura 2000^[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Artur Garbacz: Trochę historii. jpolski.nstrefa.pl/kolej. [dostęp 2012-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)]. (pol.).