Linia kolejowa nr 607 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Linia nr 607

Raciborowice – Dłubnia
Dane podstawowe
Zarządca	PKP PLK
Numer linii	607
Długość	0,809[1] km
Rozstaw szyn	1435 mm
Sieć trakcyjna	3 kV DC
Prędkość maksymalna	60[2] (Vk = 60) km/h
Historia
Lata budowy	1979
Rok otwarcia	1979
Rok elektryfikacji	1979
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   8 ↑ W-wa Zachodnia rzeka Dłubnia 0,198 311,031 Raciborowice R5 ← 8 95 1,007 13,070 Dłubnia R2 95 ↓ Podłęże

Linia kolejowa nr 607 – pierwszorzędna, jednotorowa, zelektryfikowana linia kolejowa znaczenia państwowego łącząca posterunek odgałęźny Raciborowice z posterunkiem odgałęźnym Dłubnia^[1][3][4].

Linia w całości jest klasy C3; maksymalny nacisk osi wynosi 221 kN dla lokomotyw oraz 206 kN wagonów, a maksymalny nacisk liniowy wynosi 71 kN (na 1 metr bieżący toru). Sieć trakcyjna jest typu SKB95-2C oraz jest przystosowana do maksymalnej prędkości 110 km/h; obciążalność prądowa wynosi 1650 A, a minimalna odległość między odbierakami prądu 20 m. Linia wyposażona jest w elektromagnesy samoczynnego hamowania pociągów^[5]. Zarówno prędkość konstrukcyjna jak i maksymalna wynoszą 60 km/h^[1][6].

Linia została uwzględniona w kompleksowej sieci transportowej TEN-T oraz Bursztynowym Korytarzu Towarowym nr 11 (RFC11)^[7][8].