Linia kolejowa nr 278 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Linia kolejowa nr 278

Węgliniec – Zgorzelec
Dane podstawowe
Zarządca	PKP PLK
Numer linii	278
Tabela SRJP	260[1]
Długość	26,744[2] km
Rozstaw szyn	1435 mm
Sieć trakcyjna	3000 V DC
Prędkość maksymalna	160[3] (Vk = 160) km/h
Linia kolejowa nr 278 w Zgorzelcu (stan sprzed elektryfikacji)
Historia
Rok otwarcia	1846–1847
Rok elektryfikacji	2019
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   ↑ 975 282 ↑ 61,887 0,386 Węgliniec R96 0,549 Węgliniec R102 282 ← Żary Węgl. 296 295 ← Bierawa D. (GP) rzeka Czerna Mała Pieńsk 353 ul. Bolesławicka 13,980 Pieńsk 15,565 bsz. Pieńsk POZ-BRUK 16,345 Lasów 781 ← Pieńsk (GP)[4] Jędrz. A4 E40 22,421 Jędrzychowice Jędrz. 351 24,555 Zgorzelec Miasto 25,229 Zgorzelec R1 778 → Zgorzelec R11 274 ↗ Wrocław Świeb. 26,532 Zgorzelec 27,022 Zgorzelec R56 27,130 202,034 Zgorzelec R59 274 ↓ Zgorzelec (GP)
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 278 – prawie w całości dwutorowa^[2], zelektryfikowana^[5], magistralna linia kolejowa znaczenia państwowego łącząca stacje Węgliniec i Zgorzelec^[6][7][8].

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Linia rozpoczyna bieg w zachodniej głowicy stacji Węgliniec, gdzie odchodzi od linii kolejowej Miłkowice – Żary. Linia kieruje się na południowy zachód do Pieńska, skąd następnie wzdłuż Nysy Łużyckiej biegnie na południe przez Lasów i Jędrzychowice. W miejscu dawnego posterunku odgałęźnego Zgorzelec Miasto (obecnie część stacji Zgorzelec) od linii odgałęzia się linia kolejowa Zgorzelec R1 – Zgorzelec R11, która kieruje się w stronę Mikułowej. Linia kończy bieg na zachodniej głowicy stacji Zgorzelec, gdzie spotyka się z linią kolejową Wrocław Świebodzki – Zgorzelec (tuż przed mostem kolejowym).

Linia została podzielona na dwa odcinki^[6]:

• A: Węgliniec – Zgorzelec Miasto (0,386 – 24,570)
• B: Zgorzelec Miasto – Zgorzelec (24,570 – 27,130)

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1846 roku otwarto odcinek Węgliniec – Jędrzychowice, natomiast rok później oddany do użytku został odcinek Jędrzychowice – Zgorzelec^[9].

W latach dwudziestych XX wieku planowano elektryfikację całej linii kolejowej ze Zgorzelca do Węglińca, a następnie dalej przez Legnicę do Wrocławia. Z powodu kłopotów finansowych, a także rozpoczęcia przez Niemcy drugiej wojny światowej, do realizacji tych planów nie doszło^[10].

W ramach rozwoju linii kolejowej E 30 Polska zaplanowała elektryfikację linii^[11]. Pierwotnie elektryfikacja miała się zakończyć w 2017 roku^[12], ale przetarg na elektryfikację rozpisano na początku 2017 r. w formie „zaprojektuj i zbuduj”, z terminem realizacji w ciągu 19 miesięcy od zawarcia umowy^[13]. Ostatecznie najkorzystniejszą ofertę – ofertę PKP Energetyki – wybrano w październiku 2017 r.^[12], a umowę podpisano 24 listopada^[14]. Realizację projektu zaplanowano na 14 miesięcy^[12]. Po zakończeniu prac projektowych, we wrześniu 2018 r., rozpoczęto prace budowlane w terenie^[15], przy czym po ustawieniu słupów i kratownic od stycznia następnego roku wykonawca rozpoczął rozwieszanie sieci trakcyjnej^[16]. Zakończenie prac zaplanowano na początek 2019 roku, ale termin ten przedłużono do końca 2019 roku^[17]. 15 grudnia 2019 roku zakończono elektryfikację linii i uruchomiono pierwsze pociągi zasilane energią elektryczną^[18].

We wrześniu 2018 r. PKP PLK podpisały z przedsiębiorstwem Bombardier Transportation (ZWUS) Polska umowę na wdrożenie systemu ERTMS/ETCS poziomu 2 na linii nr 278^[19].

Parametry techniczne[edytuj | edytuj kod]

Linia w całości jest klasy D3; maksymalny nacisk osi wynosi 221 kN dla lokomotyw oraz wagonów, a maksymalny nacisk liniowy wynosi 71 kN (na 1 metr bieżący toru)^[20]. Sieć trakcyjna jest typu YC150-2CS150; jest przystosowana do maksymalnej prędkości do 200 km/h; obciążalność prądowa wynosi 2730 A, a minimalna odległość między odbierakami prądu wynosi 20 m^[21]. Linia wyposażona jest w elektromagnesy samoczynnego hamowania pociągów^[22] oraz w samoczynną blokadę liniową – typu SHL-12 i czerostawną^[23].

Maksymalne prędkości[edytuj | edytuj kod]

Linia dostosowana jest, w zależności od odcinka, do prędkości od 60 km/h do 160 km/h, a jej prędkość konstrukcyjna wynosi 160 km/h^[6]. Obowiązują następujące prędkości maksymalne dla pociągów:

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

Rozgałęzienia[edytuj | edytuj kod]

Punkty eksploacyjne[edytuj | edytuj kod]

Na linii znajduje się 7 różnych punktów eksploatacyjnych, w tym 2 stacje i 4 przystanki^[7].

Wykaz posterunków ruchu i punktów ekspedycyjnych^{[7][24][25][26][27][28]}

Rodzaj i nazwa	Zdjęcie	Liczba peronów	Liczba krawędzi peronowych	Infrastruktura	Dawne nazwy
stacja Węgliniec ♿︎		6	6	Przejście w poziomie szyn, kładka Sieć Wi-Fi Parking Informacja dla podróżnych Poczekalnia Lokomotywownia	Kohlfurt (1846 – 1900) Kohlfurt Bahnhof (1901 – 1909) Kohlfurt Staatsbahnhof (1910 – 1915) Kohlfurt Bahnhof (1916 – 1930) Kohlfurt (1931 – 1945) Kaławsk (1945 – 1946)
posterunek odgałęźny przystanek ładownia Pieńsk ♿︎		2	2	Przejście w poziomie szyn Plac ładunkowy Magazyn	Penzig (1846 – 1909) Penzig (Oberlausitz) (1910 – 1945)
bocznica szlakowa Pieńsk POZ-BRUK		brak	brak
przystanek Lasów ♿︎		2	2	Przejście w poziomie szyn
posterunek odgałęźny przystanek ładownia Jędrzychowice ♿︎		2	2	Przejście w poziomie szyn Plac ładunkowy	Hennersdorf b. Görlitz (1884 – 1945)
przystanek Zgorzelec Miasto ♿︎		2	2	Kładka Kasy biletowe
stacja Zgorzelec ♿︎		4	4	Przejście w poziomie szyn Informacja dla podróżnych Poczekalnia Plac ładunkowy Magazyn	Moys (1846 – 1900) Moys bei Görlitz (1901 – 1930) Görlitz-Moys (1931 – 1945) Zgorzelec Ujazd (1945 – 1957)

Infrastruktura towarzysząca[edytuj | edytuj kod]

Lokalne centrum sterowania[edytuj | edytuj kod]

W obrębie linii znajduje się jedno Lokalne Centrum Sterowania. Zlokalizowane jest na stacji Węgliniec (uruchomione w styczniu 2016 roku) i obejmuje posterunki Pieńsk, Pieńsk POZ-BRUK, Jędrzychowice oraz stację Zgorzelec. Centrum wykorzystuje urządzenia typu Ebilock 950 oraz Ebiscreen^[29].

Bocznice[edytuj | edytuj kod]

Bocznice zlokalizowane są na stacji Węgliniec oraz posterunku Jędrzychowice. W przypadku stacji są to Stacja paliw PKP Energetyka oraz Punkt Utrzymania Taboru PKP Cargo, natomiast w przypadku posterunku są to BITUMEX oraz Waldorf Statler Properties^[30].

Znaczenie międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Linia została ujęta w sieci międzynarodowych linii transportu kombinowanego (AGTC)^[6] jako linia kolejowa C59/1 Nowa Sól – Żagań – Węgliniec – Zgorzelec – Zawidów – Frýdlant na odcinku 0,386 – 25,233^[31], natomiast w całości do sieci międzynarodowych głównych linii kolejowych (AGC) jako linia kolejowa E30 Görlitz – Zgorzelec – Wrocław – Katowice – Kraków – Przemyśl – Medyka – Mostiska^[32].

Cała linia została zaklasyfikowana do kompleksowej i bazowej pasażerskiej sieci transportowej TEN-T^[6].

Ruch pociągów[edytuj | edytuj kod]

Pociągi pasażerskie[edytuj | edytuj kod]

Linia została zakwalifikowana przez Biuro Eksploatacji spółki PKP Polskie Linie Kolejowe jako „linia o priorytecie pasażerskim”^[33], dlatego też ruch pociągów pasażerskich odbywa się na całości linii. Przewoźnikami kolejowymi są Koleje Dolnośląskie^[34], Polregio^[35] oraz PKP Intercity^[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]