Linia kolejowa nr 211 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Linia kolejowa nr 211
Chojnice - Kościerzyna
Dane podstawowe
Zarządca

PKP PLK

Numer linii

211

Długość

69,673[1] km

Rozstaw szyn

1435 mm

Prędkość maksymalna

120[2] km/h

Zdjęcie LK211
Linia w Dziemianach

Linia kolejowa nr 211 – drugorzędna linia kolejowa łącząca Chojnice z Kościerzyną przez Brusy i Lipusz. Położona w województwie pomorskim oraz na obszarze działania PKP PLK Zakładu Linii Kolejowych w Gdyni. Linia na całej długości wyposażona jest w elektromagnesy SHP. Na całej długości linia jest jednotorowa i niezelektryfikowana.

Przebieg linii[edytuj | edytuj kod]

Linia kolejowa nr 211 rozpoczyna się na stacji Chojnice, po czym w kierunku wschodnio/północno-wschodnim biegnie równolegle do linii 203. Następnie linia odchodzi na południe, by wspiąć się na wiadukt nad torami linii 203, po czym skręca o 90° w lewo. Już za Powałkami linia zaczyna skręcać na północny wschód aż do Żabna koło Chojnic. Po minięciu tego przystanku linia biegnie na północ, po czym omijając przeszkody terenowe dociera do Lipusza. W Lipuszu skręca w prawo w kierunku wschodnio/północno-wschodnim i dochodzi do linii 201, którą przekracza na wiadukcie. Następnie obie linie prawie równolegle biegną do Kościerzyny.

Linia biegnie przez teren powiatów chojnickiego i kościerskiego łącząc ich stolice. Trasa wiedzie przez trzy mezoregiony: Bory Tucholskie, Równina Charzykowska oraz Pojezierze Kaszubskie[3].

Linia kolejowa nr 211 na odcinku Chojnice-Kościerzyna wpisuje się w Kaszubski Korytarz Transportowy, natomiast na odcinku Kościerzyna-Lipusz (i dalej do Bytowa) w korytarz pojezierny[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Linia kolejowa łącząca Chojnice z Kościerzyną była budowana w dwóch etapach na przełomie XIX i XX wieku. Odcinek pierwszy z Kościerzyny do Lipusza został oddany do użytku 1 grudnia 1900[5]. Trasa była przejezdna już latem 1900 podczas budowy linii do Bytowa[6]. 15 lipca 1901 linia została przedłużona do Bytowa (obecnie łącznica nr 738 i linia kolejowa nr 212). Początkowo ruch na linii był niewielki (3 pary pociągów lokalnych)[7]. Odcinek z Lipusza do Chojnic został natomiast otwarty 1 lipca 1902[5]. Podczas otwarcia tej linii w Brusach zorganizowano festyn kultury niemieckiej[8].

1902-1945[edytuj | edytuj kod]

W 1920 linia przeszła pod polską administrację. Jej utrzymaniem zajmował się Samodzielny Oddział Drogowy PKP w Chojnicach[9].

1 września 1939 podczas obrony Chojnic został wysadzony w powietrze wiadukt kolejowy[10].

W 1945 Niemcy przywiązywali dużą wagę do obrony Chojnic ze względu na istniejący tam węzeł kolejowy[11].

1945–1989[edytuj | edytuj kod]

W 1978 PKP zapowiadała szybkie wycofanie parowozów z ruchu pasażerskiego oraz z ruchu towarowego na liniach o trudnym profilu w Północnej DOKP. W 1978 na terenie całej dyrekcji było 13 sprawnych parowozów, głównie obsługujących manewry. Ostra zima 1978/1979 spowodowała jednak powrót parowozów[12].

po 1989[edytuj | edytuj kod]

1 kwietnia 1991 zamknięto parowozownię w Kościerzynie (obecnie jest to Muzeum Kolejnictwa), a wraz z nią zakończyła się obsługa planowych pociągów w trakcji parowej. Pozostawiono jedynie parowozy obsługujące pociągi turystyczne (retro)[12].

W 1992 w relacji Kościerzyna-Gdynia pojawiły się pierwsze szynobusy serii SA101, które okazały się wówczas za małe i wkrótce zostały przeniesione na linie o mniejszych potokach podróżnych, w tym na trasę Chojnice-Kościerzyna[13]. W 1993 zawieszono połączenia relacji Kościerzyna - Lipusz - Bytów co spowodowało, iż linią nr 211 jeździły tylko pociągi relacji Chojnice - Kościerzyna, Chojnice - Brusy i Lipusz - Kościerzyna[14].

W marcu 2001 dzięki interwencji i dofinansowaniu samorządu województwa pomorskiego linia została uratowana przed likwidacją[15].

W 2004 od 12 kwietnia do 30 czerwca zawieszono ruch pociągów. Połączenie było jednak realizowane autobusową komunikacją zastępczą[16]. Oficjalnym powodem zawieszenia był remont[17], jednakże samorząd województwa pomorskiego zaprotestował przeciwko tej decyzji PKP PR, gdyż uznał to za preludium do likwidacji tej linii[18].

W czerwcu 2011 z powodu remontu torów pomiędzy Tczewem a Gdańskiem pociągi towarowe jeździły objazdem przez Bąk i Kościerzynę. 29 czerwca 2011 na linii 201 tuż przed mostem na Wierzycy wykoleił się pociąg towarowy relacji Gdynia Port-Lublin; uszkodzeniu uległo 300 metrów toru oraz jedno z przęseł mostu. Szlak pomiędzy Kościerzyną a Bąkiem musiał z tego powodu zostać zamknięty; wymusiło to dodatkowy objazd linią 211. Objazd ten spowodował jeszcze większe problemy i zmniejszenie przepustowości połączenia obsługującego port w Gdyni[19]. W 2015 rozpoczął się pierwszy remont linii kolejowej na odcinku PowałkiMęcikał[20], natomiast od końca października do pierwszej połowy grudnia 2016 trwała rewitalizacja na odcinkach ChojnicePowałki oraz MęcikałŻabno koło ChojnicBrusy. Po ich zakończeniu wzrośnie prędkość szlakowa z obecnych 50–80 km/h i pociągi pasażerskie oraz autobusy szynowe pojadą na tym odcinku 120 km/h z lokalnymi ograniczeniami do 80 km/h[21].

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

Linia nr 211 na całej długości jest jednotorowa i niezelektryfikowana[16].

Węzły[edytuj | edytuj kod]

nazwa lub stacja węzłowa schemat węzła linie i kierunki
Chojnice 203 TczewKüstrin Kietz
208 Działdowo
210 Runowo Pomorskie
281 Oleśnica
Lipusz 212 Korzybie
Kościerzyna 201 Nowa Wieś WielkaGdynia Port

Stacje i przystanki kolejowe[edytuj | edytuj kod]

Dworce na linii kolejowej nr 211 są zbudowane w różnych stylach. Największym oraz najstarszym dworcem jest ceglany, wielobryłowy dworzec w Chojnicach. Drugim pod względem metrażu jest, również wielobryłowy, dworzec w Kościerzynie. Następną grupę stanowią dwa typowo pruskie dworce w Brusach i Lipuszu, składające się z bryły głównej oraz przybudówek. Najliczniejszą grupę stanowią małe pruskie dworce, składające się z niewielkiej poczekalni, miejsca na kasę oraz niewielkiego mieszkania. Dworce te w wyniku modernizacji utraciły wiele szczegółów architektonicznych i dość mocno się od siebie różnią. Kolejną grupą stanowią dworce o architekturze socrealistycznej[22].

Nazwa Zdjęcie Liczba
krawędzi
peronowych
Infrastruktura Źródło
Chojnice 8 Wieża wodna, lokomotywownia, kasy biletowe [23]
Powałki 1 [24]
Męcikał 1 [25]
Żabno koło Chojnic 1 [26]
Brusy 2 [27]
Lubnia 1 [28]
Raduń 1 [29]
Dziemiany Kaszubskie 2 [30]
Kalisz Kaszubski 1 [31]
Lipuska Huta 1 [32]
Lipusz 3 lokomotywownia, wieża wodna [33]
Łubiana 2 bocznica kolejowa [34]
Garczyn 1 [35]
Kościerzyna 4 Kasa biletowa, wieża wodna, Muzeum Kolejnictwa, rampy, magazyn [36]

Przewoźnicy i pociągi[edytuj | edytuj kod]

Pociągi regio[edytuj | edytuj kod]

SA104 jako pociąg relacji Kościerzyna-Chojnice na stacji początkowej

Linia kolejowa nr 211 jest typową linią lokalną z regularnym ruchem pasażerskim na całej długości. Sieciowy Rozkład Jazdy Pociągów 2015/2016 podaje 3 pary pociągów całorocznych relacji Chojnice-Kościerzyna oraz dodatkowo jedną parę „szkolną” kursującą w dni robocze oprócz wakacji i ferii pomiędzy Chojnicami a Brusami[37]. W rozkładzie jazdy 2016/2017 przewidziane są 2 pary pociągów całorocznych Kościerzyna - Chojnice uzupełnianych przez kolejową komunikację autobusową uzupełniającą - 2 pary codzienne z Chojnic do Kościerzyny i 1 parę „szkolną” z Dziemian Kaszubskich do Chojnic[38]. Oddział Pomorski Przewozów Regionalnych, w związku z okrojeniem oferty do 2 par pociągów, ogłosił przetarg na kolejową komunikację zastępczą na odcinku Chojnice - Kościerzyna (codziennie 2 pary) oraz Dziemiany Kaszubskie – Chojnice (1 para w dni szkolne)[39].

Pociągi towarowe[edytuj | edytuj kod]

Ruch towarowy na linii jest niewielki, szczególnie pomiędzy Chojnicami a Lipuszem. Większość pociągów towarowych przejeżdżających tędy obsługuje przemysł w Bytowie[5]. Linia ta jest objazdem dla odcinka Bąk-Kościerzyna, który jest używany do objazdów odcinka Tczew-Gdynia Główna[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Id-12 (D29) Wykaz linii. plk-sa.pl, 2020-07-27. [dostęp 2020-09-25]. (pol.).
  2. Wykaz maksymalnych prędkości. plk-sa.pl, 2019-12-15. [dostęp 2020-09-25]. (pol.).
  3. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: PWN, 2002, s. 46 i 126. ISBN 83-01-13897-1.
  4. Strona główna -Pomorskie.eu [online], pomorskie.eu [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  5. a b c Paweł Korcz. Lipusz. „Świat kolei”. 4/2008, s. 43. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  6. Filip Karoński, Marcin Przegiętka. O tym pisano w sierpniu.... „Świat kolei”. 10/2010, s. 6. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  7. Filip Karoński, Marcin Przegiętka. O tym pisano w czerwcu.... „Świat kolei”. 6/2011, s. 6. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  8. Filip Karoński. O tym pisano w sierpniu. „Świat kolei”. 8/2002, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  9. Kazimierz Ostrowski (red.): Dzieje Chojnic. Chojnice: urząd Miejski w Chojnicach, 2003, s. 436.
  10. Stanisław Gierszewski (red.): Chojnice dzieje miasta i powiatu. Wrocław – Warszawa - Kraków - Gdańsk: Ossolineum, 1971, s. 127.
  11. Stanisław Gierszewski (red.): Chojnice dzieje miasta i powiatu. Wrocław – Warszawa - Kraków - Gdańsk: Ossolineum, 1971, s. 259.
  12. a b Paweł Terczyński. Ostatnie parowozy w Północnej DOKP. „Świat Kolei”. 7/2012, s. 14-23. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  13. Ryszard Stankiewicz. Nowoczesność na linii Gdynia-Kościerzyna. „Koleje Małe i Duże”. 2/2006, s. 7. Katowice: Apland. ISSN 1641-117X. 
  14. Adam Mehring: Transport kolejowy w powiecie kościerskim. Gdańsk: 2011, s. 12.
  15. A. Sito. Umowa z PKP. „Świat Kolei”. 5/2001, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  16. a b Linia kolejowa nr 211 w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
  17. Adam Mehring: Transport kolejowy w powiecie kościerskim. Gdańsk: 2011, s. 13.
  18. K. Labudda. Chojnice - Kościerzyna. „Świat Kolei”. 7/2004, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  19. a b Filip Brzeziński. Wykolejenie pod Kościerzyną i objazdy przez Lipusz. „Świat Kolei”. 8/2011, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  20. Pomorze: Będzie remont linii Kościerzyna – Chojnice - Wszystko na temat branży kolejowej: PKP, Intercity, przewozy regionalne, koleje mazowieckie, rozkłady jazdy PKP, Kolej [online], rynek-kolejowy.pl [dostęp 2017-11-25].
  21. Platforma Zakupowa PKP Polskie Linie Kolejowe S.A [online], zamowienia.plk-sa.pl [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  22. Adam Mehring: Transport kolejowy w powiecie kościerskim. Gdańsk: 2011, s. 21-28.
  23. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Chojnice. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  24. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Powałki. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  25. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Męcikał. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  26. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Żabno koło Chojnic. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  27. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Brusy. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  28. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Lubnia. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  29. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Raduń. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  30. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Dziemiany Kaszubskie. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  31. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Kalisz Kaszubski. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  32. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Lipuska Huta. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  33. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Lipusz. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  34. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Łubiana. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  35. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Garczyn. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  36. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Kościerzyna. bazakolejowa.pl. [dostęp 2011-12-01]. (pol.).
  37. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-10)].
  38. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-29)].
  39. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-29)].