Linia kolejowa nr 82 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Linia kolejowa nr 82

Bąkowiec – Puławy Azoty
Dane podstawowe
Numer linii	82
Długość	24,635 km
Rozstaw szyn	1435 mm
Prędkość maksymalna	20[1] km/h
Resztki nasypu przy wale wiślanym w Łęce
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   26 ↑ Łuków -0,607 Bąkowiec 76 ← Kozienice 26 ← Radom 6,349 Sarnów k. Wysokiego Koła 12,073 Wysokie Koło 24,028 Puławy Azoty 7 ↓ Dorohusk
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 82 Bąkowiec – Puławy Azoty – niezelektryfikowana, jednotorowa linia kolejowa o długości 24,635 km^[2]. Linia została wybudowana w latach 60. jako przedłużenie istniejącej linii do Wysokiego Koła, której początki sięgają 1915 r. Było to związane z zapewnieniem dogodnej przeprawy przez Wisłę na wypadek zburzenia kolejowego mostu na Wiśle w Dęblinie.

Powstanie linii[edytuj | edytuj kod]

W roku 1975 12 Pułk Kolejowy z Tarnowskich Gór wykonał budowę dojazdów kolejowych do obu brzegów Wisły. Od linii PKP Bąkowiec – Wysokie Koło wyprowadzono bocznicę stacyjną ze stacji Wysokie Koło do zachodniego brzegu Wisły, natomiast do wschodniego brzegu Wisły doprowadzono bocznicę od stacji PKP Puławy Azoty. Przeprawę przez rzekę zmontowano dwa razy - po raz pierwszy w ramach operacji Wisła 75, a po raz drugi Wisła 85 (liczby oznaczają lata w jakich operacje przeprowadzono). W roku 1975 przeprawę pokonał eszelon z czołgami prowadzony przez Ty2-1089 z MD Dęblin, a w 1986 również eszelon z czołgami, ale z ST44 na czele i drugą ST44 na końcu składu (wcześniej dla próby przejechał ST44 z pustymi platformami).

Elementy mostu były składowane w kilku lokalizacjach; część było ułożonych przy przejeździe przez drogę Puławy - Dęblin w okolicy Wólki Gołębskiej. W latach 90 przejazd rozebrano, a dziurę w szosie zaasfaltowano. Powoli zaczęły znikać także same tory oraz kolejowa infrastruktura.

Drugim miejscem składowania elementów mostu była stacja Gołąb. W czasach świetności na ogrodzonym terenie znajdującym się za budynkiem stacyjnym (pomiędzy stacją a przejazdem na drodze Gołąb-Niebrzegów) ułożone były konstrukcje mostu; mała część ustawiona była także po przeciwnej stronie torów w pobliżu przejazdu. W II połowie lat 90., kiedy stacja Gołąb przestała być stacją, zburzono posterunki kolejowe i zniknęły elementy mostu.

Linia była jednotorowa, posiadała tylko mijanki (między innymi jedną w pobliżu przejazdu na trasie Puławy – Dęblin).

W filmie[edytuj | edytuj kod]

Na linii został nakręcony fragment filmu Przedwiośnie^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]