Linia kolejowa nr 739 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Linia kolejowa nr 739

Zduńska Wola Karsznice – Zduńska Wola
Dane podstawowe
Zarządca	PKP PLK
Numer linii	739
Długość	4,900 km
Rozstaw szyn	1435 mm
Sieć trakcyjna	3000 V DC
Prędkość maksymalna	20 km/h
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   14 ↑ Forst (Lausitz) 0,000 Zduńska Wola 14 → Łódź Kaliska 542 ↗ podg Gajewniki 131 ← Tczew 4,900 Zduńska Wola Karsznice 131 ↓ Chorzów Batory

Linia kolejowa nr 739 – jednotorowa zelektryfikowana łącznica kolejowa znajdująca się w województwie łódzkim, stanowiąca część bezkolizyjnego skrzyżowania linii kolejowych nr 14 (trasa Łódź Kaliska – Ostrów Wielkopolski) i 131 (Chorzów Batory – Tczew). Stanowi ona wylot ze stacji Zduńska Wola Karsznice w kierunku Zduńskiej Woli, a w konsekwencji do Ostrowa Wielkopolskiego.

Łącznica powstała w 1930 roku, a w roku 1999 przeprowadzono jej elektryfikację. Do roku 2022 planowany jest remont łącznicy obejmujący kompleksową wymianę nawierzchni (szyn, podkładów i tłucznia), oraz przebudowę nawierzchni drogowej na sześciu przejazdach kolejowo-drogowych. Po zakończeniu całości prac pociągi pasażerskie i towarowe pojadą z prędkością 60 km/godz.^[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Linia kolejowa nr 739 w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl