Görlitz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Görlitz
Ilustracja
Widok z lotu ptaka
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Saksonia

Powiat

Powiat Görlitz

Burmistrz

Octavian Ursu (CDU)

Powierzchnia

67,22 km²

Wysokość

199 m n.p.m.

Populacja (2019)
• liczba ludności
• gęstość


56 013[1]
804 os./km²

Nr kierunkowy

03581

Kod pocztowy

02826–02828

Tablice rejestracyjne

GR, LÖB, NOL, NY, WSW, ZI

Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Görlitz”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Görlitz”
Ziemia51°09′N 14°59′E/51,150000 14,983333
Strona internetowa

Görlitz (wym. [ˈɡœʁlɪt͡s]; górnołuż. Zhorjelc) – miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, siedziba powiatu Görlitz. Do 31 lipca 2008 roku Görlitz było miastem na prawach powiatu. Leżące na europejskim szlaku Via Regia.

Położone nad Nysą Łużycką na granicy z Polską, w Łużycach Górnych. Jest najbardziej wysuniętym na wschód miastem Niemiec[2], szóste co do wielkości miasto Saksonii – po Lipsku, Dreźnie, Chemnitz, Zwickau i Plauen. Siedziba biskupów: ewangelickiego i katolickiego. Dawniej tworzyło jedno miasto wraz ze Zgorzelcem, dzisiejszym miastem położonym w województwie dolnośląskim. Görlitz jest jednym z niewielu niemieckich miast tej wielkości niezniszczonych podczas II wojny światowej, a co za tym idzie posiadających niezaburzony układ przestrzenny i zabytki ze wszystkich epok historycznych.

Toponimia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o miejscowości w formie Goreliz pochodzi z 1071 roku. Później nazwa była także notowana w formach Yzhorelik (1131), Gorlez, Gorliz (1234), Gorlitz, Gorliz, Zgorliz (1241), Gorlizc (1319), Gorlicz (1436), Görlicz (1474), Görlitz (1526)[3]. Nazwa górnołużycka pojawiła się w źródłach pisanych pod koniec XVII wieku, po raz pierwszy w 1700 roku, kiedy odnotowano formy Sorlze, Solerze, Zorleze, Zhorlce. Późniejsze zapisy to: Zhoŕelc (1843), Zhorjelc, Zholerc (1866)[4].

Nazwa wywodzi się z języka starołużyckiego, w którym miała najpierw postać *Izgorěľc, a później *Zgorěľc. Została ona utworzona od wyrazu *(i)zgorěły, czyli ‘zgorzały, spalony’, u podstaw którego leży czasownik *(i)zgorěti, czyli ‘zgorzeć’[4]. Nazwa określała miejsce wypalone, osadę utworzoną na miejscu wypalonym[5].

Po zakończeniu II wojny światowej wschodnia część miasta znalazła się po stronie polskiej i otrzymała nazwę Zgorzelec, oficjalnie obowiązującą od 19 maja 1946 roku. Polska forma nazwy pochodzi od form łużyckich[5] i notowana była już w XIX wieku (obok formy Zgorzelice)[6].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

  • Altstadt
  • Biesnitz
  • Deutsch Ossig
  • Hagenwerder
  • Innenstadt
  • Klein Neundorf
  • Klingewalde
  • Königshufen
  • Kunnerwitz
  • Ludwigsdorf
  • Nikolaivorstadt
  • Ober-Neundorf
  • Rauschwalde
  • Schlauroth
  • Südstadt
  • Tauchritz
  • Weinhübel[7]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kalendarium:

Herb króla Węgier Macieja Korwina na Starym Ratuszu
Görlitz i Zgorzelec z lotu ptaka – z wysokości 10 tys. metrów

Do 1945 r. Zgorzelec stanowił przedmieście Görlitz. Na początku maja 1945, Niemcy zniszczyli most staromiejski Zgorzelec-Görlitz, odbudowany w 2004 roku. Władze obu miast podpisały 8 lipca 2003 deklarację o utworzeniu Europa-Miasto (niem. Europastadt), w Görlitz działa spółka promująca miasto o nazwie Europastadt Görlitz/Zgorzelec GmbH[10]. Miasta Görlitz i Zgorzelec ubiegały się wspólnie o przyznanie tytułu Europejskiej Stolicy Kultury, tytułu nie uzyskały.

W latach 1995–2016 anonimowy darczyńca przekazał ponad 10 milionów euro na potrzeby miasta. Z tych środków wyremontowano dwie trzecie kamienic starego miasta[11].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Na pierwszym planie młyn (Vierrademühle), dalej kościół św. Piotra i Pawła i Waidhaus (szary budynek) widziane z mostu staromiejskiego
 Osobny artykuł: Ludność Görlitz.

Miasto zamieszkuje 54 042 mieszkańców (31 grudnia 2013)[12].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Apteka Ratuszowa (Ratsapotheke)
Nowy Ratusz

Görlitz jest jednym z niewielu niemieckich miast tej wielkości niezniszczonych podczas II wojny światowej, a co za tym idzie posiada niezaburzony układ przestrzenny i zabytki ze wszystkich epok historycznych:

Transport[edytuj | edytuj kod]

Dworzec kolejowy Görlitz

Görlitz leży na europejskim szlaku komunikacyjnym. W pobliżu miasta przebiega trasa europejska E40 oraz autostrada A4, która łączy się z polską autostradą A4.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Görlitz. W skład komunikacji miejskiej wchodzi system tramwajowy oraz autobusowy. W przeszłości funkcjonowała linia do Weißenberga.

Współpraca[edytuj | edytuj kod]

Görlitz, Berliner Straße

Osoby urodzone i związane z Görlitz[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fehler – sachsen.de [online], www.statistik.sachsen.de [dostęp 2020-05-19] (niem.).
  2. Moritz Fahrner: Görlitz – östlicher geht’s nicht in Deutschland. Die Welt, 2010-10-27. [dostęp 2012-09-11]. (niem.).
  3. Görlitz (1) – Stadt. Das Historische Ortsverzeichnis von Sachsen – Institut für Sächsische Geschichte und Volkskunde. [dostęp 2020-04-17]. (niem.).
  4. a b Ernst Eichler, Hans Walther: Historisches Ortsnamenbuch von Sachsen. T. II. M – Z. Berlin: Akademie Verlag, 2001, s. 334. ISBN 3-05-003728-8.
  5. a b Kazimierz Rymut: Nazwy miast Polski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 279. ISBN 83-04-02436-5.
  6. Zgorzelice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 584.
  7. Görlitz – Stadt- & Ortsteile.
  8. Deutsche Biographie – Heinrich I [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 2019-12-01].
  9. » Informacja historycznaDresden-Warszawa [online], www.dresden-warszawa.eu [dostęp 2017-11-23] (pol.).
  10. Die Europastadt GörlitzZgorzelec GmbH. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-08)]. (niem.).
  11. Małgorzata Zagrodzka, Tajemniczy darczyńca co roku przelewał na konto miasta ponad pół miliona euro [online] [dostęp 2016-09-25].
  12. www.statistik.sachsen.de. statistik.sachsen.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-12)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Praca zbiorowa, Piękno saksońskich miast, TMGS, Drezno
  • Statistisches Landesamt des Freistaates Sachsen, Kamenz, 2009
  • Christoph Waack, Peter Haslinger (red.): Historisch-topographischer Atlas schlesischer Städte / Historyczno-topograficzny atlas miast śląskich. T. 1: Görlitz/Zgorzelec. Marburg/Wrocław: Herder-Institut, 2010. ISBN 978-3-87969-361-0. (niem. • pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]