محمد بن مخلد سگزی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محمد بن مخلد سگزی زاده سیستان و از نخستین شاعران به زبان فارسی بود.

از وی شعری در ستایش یعقوب لیث صفاری به جا مانده‌است:

جز تو نزاد حوّا و آدم نکشتشیر نهادی به دل و بر مَنِشت
معجز پیغمبر مکی توییبه کنش و به منش و به گُوِشت
فخر کند عمار روزی بزرگکوهدانم من که یعقوب کشت

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • تاریخ سیستان، به کوشش به تصحیح محمدتقی بهار.، تهران: معین، ۱۳۸۱، ص. ۲۱۶–۲۱۷