شهاب ترشیزی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

میرزا عبدالله شهاب ترشیزی پسر میرزا حبیب‌الله؛ معروف به شهاب ترشیزی نام شاعر طنزگوی مشهور ایرانی در سدهٔ نهم قمری در دورهٔ زندیه و اوایل دورهٔ قاجار است که در ترشیز (کاشمر کنونی) متولد شد.[۱][۲] وی بر اثر بد رفتاری‌های حاکم ترشیز یعنی مصطفی‌قلی‌خان از دودمان میش‌مست؛ ترشیز را به قصد شیراز ترک کرد و سپس چندسالی در سلطان‌آباد (اراک کنونی) به سر برد و در سال ۱۱۹۷ اندکی پس از مرگ کریم خان زند از راه اصفهان به خراسان و سپس ترشیز باز می‌گردد.

نمونه اشعار[ویرایش]

وی برای توصیف زادگاه و خاندانش چنین می‌گوید:[۳]

حبذا خاکی که چون من گوهری را معدن استمرحبا بومی که چون من بلبلی را گلشن است

همچنین در این باره می‌گوید:

مرا مسکن اصل ترشیز بوددر آن جایگه عزتی نیز بود
پدر بر پدر جمله از دیرگاههمه صاحب منصب و عزوجاه

پانویس[ویرایش]

  1. «گزیده طنز «شهاب ترشیزی» با مقدمه ابوالفضل زرویی نصرآباد به چاپ رسید». خبرگزاری فارس. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۲۳.
  2. «مرور گزیده طنز شهاب ترشیزی در یک کتاب». دنیای اقتصاد. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۲۳.
  3. «شایسته ونیکوست که در موردشاعر ، منجم،نقاش،خطاط …..شهرستان بردسکن هرچند مختصر بدانیم». پایگاه خبری قاصد. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۲۳.

منابع[ویرایش]

  • محمدرضا خسروی (۱۳۷۶تاریخ کاشمر، مشهد: موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی، شابک ۹۶۴-۴۳۴-۰۰۷-۸
  • ایرج سعادتمند توندری (۱۳۸۴ترشیز ۱ - (نگاهی به تاریخ و جغرافیای شهرستان کاشمر)، مشهد: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی ضریح آفتاب