پگاه احمدی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پگاه احمدی
زادهٔ۱۳۵۳
تهران
ملیتایرانی
شهروندی آلمان
تحصیلاتلیسانس زبان و ادبیات فارسی
محل تحصیل آزاد تهران
شناخته‌شده برایشاعر، منتقد ادبی و مترجم شعر

پگاه احمدی (زاده ۱۳۵۳ در تهران) شاعر، منتقد ادبی و مترجم شعر ایرانی است.

اولین شعر او در ۱۷ سالگی در نشریه ادبی تکاپو به چاپ رسید.[۱] او لیسانس زبان و ادبیات فارسی خود را از دانشگاه آزاد تهران اخذ کرده‌است.

وی تاکنون سه مجموعه شعر در ایران به نام «روی سل پایانی»، «کادنس» و «این روزهایم گلوست» را به چاپ رسانده‌است. همچنین اشعار سیلویا پلات، شاعر آمریکایی، را به نام «آواز عاشقانه دختر دیوانه» به فارسی ترجمه کرده و ترجمه «۱۰۱ هایکو از گذشته تا امروز» نوشته جکی هاروی را نیز بر عهده داشته‌است. از دیگر کتاب‌های او می‌توان به شعر زن از آغاز تا امروز و همین‌طور آنتولوژی جامع شعر زنان ایرانی اشاره کرد.[۲]

منظومه بلند تحشیه بر دیوار خانگی از مهم‌ترین آثار اوست.[۳]

کتاب‌شناسی[ویرایش]

مجموعه شعر[ویرایش]

  • روی سُلِ پایانی
  • کادِنس
  • «این روزهایم گلوست». تهران: نشر ثالث، ۱۳۸۳

ترجمه

  • «صد و یک هایکو: از گذشته تا امروز». نویسنده جکی هاردی، تهران: کتاب خورشید، ۱۳۸۷
  • «آوازِ عاشقانهٔ دخترِ دیوانه». نویسنده سیلویا پلات، تهران:، ۱۳۸۷

تألیف[ویرایش]

  • «شعر زن - از آغاز تا امروز». تهران: ناشر: نشر چشمه، ۱۳۸۴

فعالیت‌ها[ویرایش]

  • شرکت در سی و هفتمین فستیوال جهانی شهر در رتردام هلند به عنوان تنها میهمان برگزیده ایرانی، ۲۰۰۶.
  • شاعر میهمان بنیاد ایرانی فرهنگ و شناخت رتردام، ۲۰۰۶.
  • شاعر شرکت‌کننده در نخستین کاروان شعر ایران و فرانسه.
  • عضو هیئت داوران نخستین دوره جایزه شعر فراپویان در کنار شادروان محمد حقوقی شاعر نام‌آور اصفهانی، بیژن الهی، کیومرث منشی زاده، آیدین آغداشلو و منصور اوجی، ۱۳۷۹.
  • عضو هیئت داوران دومین جشنواره شعر و ادب دانشجویی دانشگاه‌های کشور، ۱۳۸۲.
  • عضو هیئت داوران نخستین دوره جایزه شعر والس، ۱۳۸۵.
  • عضو هیئت داوران نخستین دوره جایزه ادبی دریا، ۱۳۸۵.
  • عضو هیئت داوران جشنواره پیام آوران صلح و دوستی به همراه علی باباچاهی و علیرضا بهنام.
  • عضو هیئت تحریریه نشریه الکترونیکی تاسیان.[۴]

نمونه شعر[ویرایش]

بخشی از شعر «ندا»:[۵]

ای «داغگاهِ شهریار»، اریب است خون!ما اسب نیستیم! بی‌پدرِ بی‌تبار! اریب است خون![۶]
ما از «امیر» که «آباد» نیست گذشتیم[۷]از تهران که سلسله بر باد نیست، گذشتیم
از قرن‌ها تلفظِ ّ با «سین» و «صاد» گذشتیماز قلبِ مادرانمان که چه ناشاد… آد گذشتیم

پانویس[ویرایش]

  1. شعری از پگاه احمدی - بیات ترک مجله ادبی قابیل
  2. پگاه احمدی و تلاش برای فراتر رفتن از مرزهای وطن
  3. تحشیه بر دیوار خانگی وبگاه دوات
  4. زندگینامه پگاه احمدی زندگینامه مشاهیر
  5. پگاه احمدی وب گاه کتاب شعر
  6. اشاره به قصیدهٔ «داغگاه شهریار» فرخی سیستانی در شرح مراسم داغ‌کردن اسب‌های اصطبل شاهی
  7. خیابان امیرآبادِ تهران (محل قتل ندا آقا سلطان)

پیوند به بیرون[ویرایش]

گفتگو