پگاه احمدی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
پگاه احمدی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۳۵۳ تهران |
ملیت | ایرانی |
شهروندی | آلمان |
تحصیلات | لیسانس زبان و ادبیات فارسی |
محل تحصیل | آزاد تهران |
شناختهشده برای | شاعر، منتقد ادبی و مترجم شعر |
پگاه احمدی (زاده ۱۳۵۳ در تهران) شاعر، منتقد ادبی و مترجم شعر ایرانی است.
اولین شعر او در ۱۷ سالگی در نشریه ادبی تکاپو به چاپ رسید.[۱] او لیسانس زبان و ادبیات فارسی خود را از دانشگاه آزاد تهران اخذ کردهاست.
وی تاکنون سه مجموعه شعر در ایران به نام «روی سل پایانی»، «کادنس» و «این روزهایم گلوست» را به چاپ رساندهاست. همچنین اشعار سیلویا پلات، شاعر آمریکایی، را به نام «آواز عاشقانه دختر دیوانه» به فارسی ترجمه کرده و ترجمه «۱۰۱ هایکو از گذشته تا امروز» نوشته جکی هاروی را نیز بر عهده داشتهاست. از دیگر کتابهای او میتوان به شعر زن از آغاز تا امروز و همینطور آنتولوژی جامع شعر زنان ایرانی اشاره کرد.[۲]
منظومه بلند تحشیه بر دیوار خانگی از مهمترین آثار اوست.[۳]
کتابشناسی[ویرایش]
مجموعه شعر[ویرایش]
- روی سُلِ پایانی
- کادِنس
- «این روزهایم گلوست». تهران: نشر ثالث، ۱۳۸۳
ترجمه
- «صد و یک هایکو: از گذشته تا امروز». نویسنده جکی هاردی، تهران: کتاب خورشید، ۱۳۸۷
- «آوازِ عاشقانهٔ دخترِ دیوانه». نویسنده سیلویا پلات، تهران:، ۱۳۸۷
تألیف[ویرایش]
- «شعر زن - از آغاز تا امروز». تهران: ناشر: نشر چشمه، ۱۳۸۴
فعالیتها[ویرایش]
- شرکت در سی و هفتمین فستیوال جهانی شهر در رتردام هلند به عنوان تنها میهمان برگزیده ایرانی، ۲۰۰۶.
- شاعر میهمان بنیاد ایرانی فرهنگ و شناخت رتردام، ۲۰۰۶.
- شاعر شرکتکننده در نخستین کاروان شعر ایران و فرانسه.
- عضو هیئت داوران نخستین دوره جایزه شعر فراپویان در کنار شادروان محمد حقوقی شاعر نامآور اصفهانی، بیژن الهی، کیومرث منشی زاده، آیدین آغداشلو و منصور اوجی، ۱۳۷۹.
- عضو هیئت داوران دومین جشنواره شعر و ادب دانشجویی دانشگاههای کشور، ۱۳۸۲.
- عضو هیئت داوران نخستین دوره جایزه شعر والس، ۱۳۸۵.
- عضو هیئت داوران نخستین دوره جایزه ادبی دریا، ۱۳۸۵.
- عضو هیئت داوران جشنواره پیام آوران صلح و دوستی به همراه علی باباچاهی و علیرضا بهنام.
- عضو هیئت تحریریه نشریه الکترونیکی تاسیان.[۴]
نمونه شعر[ویرایش]
بخشی از شعر «ندا»:[۵]
ای «داغگاهِ شهریار»، اریب است خون! | ما اسب نیستیم! بیپدرِ بیتبار! اریب است خون![۶] | |
ما از «امیر» که «آباد» نیست گذشتیم[۷] | از تهران که سلسله بر باد نیست، گذشتیم | |
از قرنها تلفظِ ّ با «سین» و «صاد» گذشتیم | از قلبِ مادرانمان که چه ناشاد… آد گذشتیم |
پانویس[ویرایش]
- ↑ شعری از پگاه احمدی - بیات ترک مجله ادبی قابیل
- ↑ پگاه احمدی و تلاش برای فراتر رفتن از مرزهای وطن
- ↑ تحشیه بر دیوار خانگی وبگاه دوات
- ↑ زندگینامه پگاه احمدی زندگینامه مشاهیر
- ↑ پگاه احمدی وب گاه کتاب شعر
- ↑ اشاره به قصیدهٔ «داغگاه شهریار» فرخی سیستانی در شرح مراسم داغکردن اسبهای اصطبل شاهی
- ↑ خیابان امیرآبادِ تهران (محل قتل ندا آقا سلطان)
پیوند به بیرون[ویرایش]
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به پگاه احمدی در ویکیگفتاورد موجود است. |
- جیک جیک وبگاه کتاب شعر
- سه اپیزود برای دی و بهمن و اسفند وبگاه دوات
- پردهخوانی تهران مجله الکترونیکی شعر وازنا
گفتگو
- «این شرح بینهایت» مصاحبه فرهاد اکبرزاده با پگاه احمدی، مجله ادبی عروض