رونقی بخارایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابوالمؤید رونقی بخارایی از شاعران آغاز سدهٔ چهارم هجری و روزگار سامانیان است. از او چیز چندانی به جا نمانده‌است جز دو قطعه دوبیتی و نیز گفته منوچهری که رونقی را یکی از پنج شاعر برتر شهر بخارا دانسته‌است.

شعر زیر از اوست:

نبیدی که نشناسی از آفتابچو با آفتابش کنی مقترن
چنان تابد از جام گویی که هستعقیق یمن در سهیل یمن

منابع[ویرایش]