عبدالقادر تونی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عبدالقادر تونی معروف به میرزا عبدالقادر تونی خراسانی شاعر سده یازدهم هجری است. [۱]

زندگی نامه[ویرایش]

عبدالقادر تونی زاده قرن یازدهم ه.ق در تون بود. از بزرگان ناحیه «تون» بوده و مدّتی وزیر آنجا بود.[۲] در حدود سال ۱۰۷۸ق به اصفهان آمده و چون پسرش را به داشتن آلات و ادوات سحر متهم نموده و کور کردند، او هم از غصه و‌ اندوه در اصفهان وفات یافت.[۳]

آثار[ویرایش]

قندهار نامه که با عنوان فتح نامه قندهار و شاهنامه میرزا عبدالقادر تونی شناخته می‌شود دیوانی مثنوی است که عبدالقادر تونی از سال (١٠۵٢-١٠٧٧) براى شاه عباس دوم سروده است. [۴]

قندهار نامه میرزا عبدالقادر تونی حماسه ای تاریخی مربوط به دوره ی صفوی است که تک نسخه ی موجود آن ناقص و تا به حال تصحیح و بررسی نشده است.[۵]

نمونه شعر[ویرایش]

ز کار تو بس مانده‌ام در شگفت که شه نامه بی‌امر شه کس نگفت
کسی تا بامروز از عهد پیش نگفته است شه نامه از بهر خویش

[۶]

منابع[ویرایش]

  1. نصیری، محمدرضا. اثرآفرینان. ج. ج۶.
  2. نصرآبادی، محمد طاهر. تذکره نصرآبادی. ج. ج۱. ص. ۱۰۴-۱۰۶.
  3. آقا بزرگ تهرانی، محمد حسن. الذریعه الی تصانیف الشیعه. ج. ج۹. ص. ۶۹۱.
  4. مهدوی، سید مصلح الدین. اعلام اصفهان. ج. ج۴. ص. ۲۸۵.
  5. «عبدالقادر تونی».
  6. «کتاب شاهنامه عبدالقادر تونی قرن ١١».