نان قندی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نان قندی
گونهنان
خاستگاه ایران
دمای سرومعمولی
مواد اصلیآرد، قند، تخم‌مرغ
مواد معمولپودر شکر، وانیل
انرژی مواد خوراکی
(به‌ازای سرو)
405 کیلوکالری (1696 kJ)
ارزش غذایی
(به‌ازای سرو)
پروتئین7.3 گرم
چربی18.4 گرم
کربوهیدرات18% گرم

نان قندی یک نان سنتی ایرانی است، که شامل شکر، آرد و سایر مواد خمیری است. این نان به دلیل حاوی شکر، طعم شیرینی دارد که اغلب با چای خورده می‌شود.[۱]

مقدار مواد لازم[ویرایش]

عنصر مقدار
آرد سفید ۱ پیمانه
شکر پودری ۱/۳ پیمانه
بیکینگ پودر ۱ قاشق چایخوری
پودر هل ۱/۸ قاشق چایخوری
تخم‌مرغ ۱ عدد
روغن گیاهی ۳ قاشق غذاخوری
دانه‌های کنجد به میزان لازم
طرز تهیه
  1. روغن و شکر را در یک کاسه بزرگ ترکیب کنید.
  2. نصف فنجان (۶۰ میلی لیتر) آب را اضافه کنید و پیوسته با هم مخلوط کنید.
  3. بیکینگ پودر و پودر هل را اضافه کنید و به خوبی هم می‌زنید.
  4. در حین هم زدن، آرام آرام آرد را به کاسه اضافه کنید.
  5. خمیر را تنها یک دقیقه یا کمتر باز کنید تا تمام مواد به خوبی مخلوط شوند. (خمیر نیازی به باز کردن معمولی ندارد)
  6. خمیر را به دو قسمت تقسیم کنید و به هر شکلی که می‌خواهید باز کنید.
  7. خمیر را به یک سینی کوکی که خوبی آردی شده‌است منتقل کنید.
  8. سوراخ‌هایی (یک اینچ فاصله دار) در خمیر ایجاد کنید.
  9. سطح را با تخم‌مرغ هم‌زده شده مخلوط کنید.
  10. روی آن با دانه‌های کنجد تزیین کنید.
  11. فر را به دمای ۲۰۴ درجه سانتیگراد قبل از استفاده گرم کنید و «نون قندی» را به مدت ۲۰ دقیقه یا تا زمانی که طلایی شود بپزید.

منابع[ویرایش]

  1. "NAN GHANDI". Ashpazi.