نوقا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نوقا

نوقا
گونه	شیرینی
مواد اصلی	نوقای سفید: شکر یا عسل، آجیل (بادام، گردو، پسته، فندق، سفیده تخم مرغ، گاهیً میوه‌های شیرین نوقای قهوه‌ای: شکر یا عسل، آجیل (بادام، گردو، پسته، فندق) نوقای وینی یا آلمانی: شکر، آجیل، شکلات نوقای تبریز:[۱] شکر، عسل یا شیره، وانیل، سفیده تخم‌مرغ، مغز فندق و پسته
انواع	گز
انرژی مواد خوراکی (به‌ازای 100 سرو)	۳۹۸ کیلوکالری
رسانه: نوقا

نوقا یک شیرینی اصالتا ایرانی ساخته شده از عسل یا شکر، سفیده تخم مرغ، آجیل و گاهی تکه‌های میوه است. واژه نوقا از کلمه «pan nogat» در زبان اکسیتان گرفته شده و به نظر می‌رسد از کلمه لاتین «panis nucatus» به معنی «نان آجیلی» ریشه گرفته باشد.

سه گونه نوقا وجود دارد که یک گونه آن یعنی نوقای سفید («mandorlato» یا «torrone» در ایتالیا) با سفیده زده شده تخم مرغ و عسل درست می‌شود که در شهر کرمونا ایتالیا در اوایل سده پانزدهم پدید آمده‌است.

در سال ۲۰۱۶ گوگل نام اندروید هفت را «Android Nougat» برگزید.

تاریخچه[ویرایش]

روایات بسیاری از ریشه نوقا وجود دارد. دستور پخت آن نخستین بار در کتابی به زبان عربی در بغداد در سده دهم میلادی که از آسیای میانه وام گرفته شده بود آمده‌است. در عربی «ناطف» خوانده می‌شد. در یکی از این دستور عمل‌ها نشان داده می‌شود که ناطف از شهر حران در جنوب شرقی ترکیه امروزی و مکانی میان شانلی‌اورفه و حلب آمده‌است. اشاره به نوقا در یک مثلثی میان بغداد، شانلی‌اورفه و حلب پیدا شده‌است. اواخر سده دهم میلادی ابن حوقل اشاره می‌کند که در منبج سوریه و بخارا در آسیای میانه ناطف خورده‌است.^[۲]

نوقای تبریز[ویرایش]

نوقا (لوکا) همچنین یکی از سوغاتی‌های سنتی شهر تبریز است. این شیرینی در انواع گوناگون ساده، گردویی، وانیلی، پسته‌ای، آجیلی و شکلاتی تهیه می‌شود و «نوقای گردویی» متداول‌ترین نوع نوقای تبریز محسوب می‌گردد.^[۳][۱]

نوقا (لوکا) از جایگاه مخصوصی در بین مردم تبریز برخوردار است و در جشن‌ها و اعیاد مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. طعم مناسب، ماندگاری بالا و قیمت پایین از دلایل استقبال از این شیرینی در شهر تبریز است.^[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• گز (شیرینی)

پیوند به بیرون[ویرایش]

کتاب آشپزی ویکی‌کتاب یک دستور آشپزی در این رابطه دارد: نوقا

منابع[ویرایش]