Tour de France 1947 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tour de France 1947
1939 1948
Ilustracja
Trasa Tour de France 1947
Data

25 czerwca - 20 lipca 1947

Etapów

21

Dystans

4642 km

Czas zwycięzcy

148h 11' 25" (31,412 km/h)

Zgłoszenia

100 kolarzy

Ukończyło wyścig

53 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Francja Jean Robic

Drugie miejsce

Francja Édouard Fachleitner

Trzecie miejsce

Włochy Pierre Brambilla

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Włochy Pierre Brambilla

Drużynowa

 Włochy

34. Tour de France rozpoczął się 25 czerwca, a zakończył 20 lipca 1947 roku w Paryżu. Była to pierwsza edycja Wielkiej Pętli po zakończeniu II wojny światowej. Po raz pierwszy w historii w wyścigu tym wystartował Polak - Edward Klabiński.

Zwyciężył Francuz Jean Robic, który nie przejechał w tym wyścigu ani jednego etapu w żółtej koszulce lidera, a sukces końcowy zawdzięcza ucieczce na ostatnim etapie razem z Édouardem Fachleitnerem. Przed tym etapem Robic klasyfikowany był na trzecim, a Fachleitner na piątym miejscu. Przed ostatnim etapem prowadził reprezentant Włoch, Pierre Brambilla, do którego Robic tracił blisko 3 minuty, a Fachleitner niecałe 7. Na ostatnim odcinku pierwszy uciekł Robic, jednak wkrótce kontratakował Fachleitner, który chciał zostawić Robica i spróbować wygrać Tour. Robic powiedział wtedy do Fachleitnera: „Nie wygrasz Touru, bo nie pozwolę ci na ucieczkę. Pomóż mi a zapłacę ci 100,000 franków”. Fachleitner się zgodził i Francuzi wypracowali 13 minut przewagi nad Brambillą. Dzięki temu Robic wygrał TdF, Fachleitner przesunął się na drugą pozycję w klasyfikacji generalnej, a Brambilla spadł na trzecie miejsce.

W klasyfikacji górskiej najlepszy był Pierre Brambilla, a w klasyfikacji drużynowej zwyciężyli Włosi.

Na 14. etapie do Luchon Francuz Albert Bourlon uciekł bezpośrednio po starcie i przez 253 km aż do mety etapu znajdował się przed peletonem. To najdłuższa ucieczka w Tour de France, po drugiej wojnie światowej.

Drużyny[edytuj | edytuj kod]

  • Belgia
  • Holandia/Cudzoziemcy[1]
  • Włochy
  • Szwajcaria-Luksemburg
  • Francja
  • Île-de-France
  • Ouest
  • Nord-Est
  • Centre-Sud-Ouest
  • Sud-Est

Etapy[edytuj | edytuj kod]

Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca Lider wyścigu
1 25 czerwca ParyżLille 236 km Szwajcaria Ferdi Kübler Szwajcaria Ferdi Kübler
2 26 czerwca Lille – Belgia Bruksela 182 km Francja René Vietto Francja René Vietto
3 27 czerwca Belgia Bruksela – Luksemburg Luksemburg 314 km Włochy Aldo Ronconi Francja René Vietto
4 28 czerwca Luksemburg Luksemburg – Strasburg 223 km Francja Jean Robic Francja René Vietto
5 29 czerwca Strasburg – Besançon 248 km Szwajcaria Ferdi Kübler Francja René Vietto
6 30 czerwca Besançon – Lyon 249 km Francja Lucien Teisseire Francja René Vietto
7 2 lipca Lyon – Grenoble 172 km Francja Jean Robic Włochy Aldo Ronconi
8 3 lipca Grenoble – Briançon 185 km Włochy Fermo Camellini Włochy Aldo Ronconi
9 5 lipca Briançon – Digne-les-Bains 217 km Francja René Vietto Francja René Vietto
10 6 lipca Digne-les-Bains – Nicea 255 km Włochy Fermo Camellini Francja René Vietto
11 7 lipca Nicea – Marsylia 230 km Francja Édouard Fachleitner Francja René Vietto
12 8 lipca Marsylia – Montpellier 165 km Francja Henri Massal Francja René Vietto
13 10 lipca Montpellier – Carcassonne 172 km Francja Lucien Teisseire Francja René Vietto
14 11 lipca Carcassonne – Luchon 253 km Francja Albert Bourlon Francja René Vietto
15 13 lipca Luchon – Pau 195 km Francja Jean Robic Francja René Vietto
16 14 lipca Pau – Bordeaux 195 km Włochy Giuseppe Tacca Francja René Vietto
17 15 lipca Bordeaux – Les Sables-d’Olonne 272 km Francja Éloi Tassin Francja René Vietto
18 16 lipca Les Sables-d’Olonne – Vannes 236 km Szwajcaria Pietro Tarchini Francja René Vietto
19 17 lipca Vannes – Saint-Brieuc ITT 139 km Belgia Raymond Impanis Włochy Pierre Brambilla
20 18 lipca Saint-Brieuc – Caen 235 km Francja Maurice Diot Włochy Pierre Brambilla
21 20 lipca Caen – Paryż 257 km Belgia Briek Schotte Francja Jean Robic

Liderzy klasyfikacji po etapach[edytuj | edytuj kod]

Etap Zwycięzca Klasyfikacja generalna
Klasyfikacja górska
Klasyfikacja drużynowa
1 Ferdi Kübler Ferdi Kübler brak Ouest
2 René Vietto René Vietto Belgia
3 Aldo Ronconi Włochy
4 Jean Robic
5 Ferdi Kübler
6 Lucien Teisseire
7 Jean Robic Aldo Ronconi Jean Robic
8 Fermo Camellini Fermo Camellini
9 René Vietto René Vietto ?
10 Fermo Camellini
11 Édouard Fachleitner
12 Henri Massal
13 Lucien Teisseire Francja
14 Albert Bourlon
15 Jean Robic Pierre Brambilla
16 Giuseppe Tacca Włochy
17 Éloi Tassin
18 Pietro Tarchini
19 Raymond Impanis Pierre Brambilla
20 Maurice Diot
21 Briek Schotte Jean Robic
Klasyfikacja końcowa Jean Robic Pierre Brambilla Włochy

Klasyfikacje[edytuj | edytuj kod]

Drużynowa[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kraj Czas
1.  Włochy 446h 01' 25"
2.  Francja +23' 57"
3. Francja Ouest +1h 33' 48"
4.  Belgia +4h 04' 17"
5. Francja Sud-Est +5h 10' 44"

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zespół ten składał się z kolarzy holenderskich oraz zagranicznych kolarzy mieszkających we Francji, w tym Polaka - Edwarda Klabińskiego