Tour de France 1974 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tour de France 1974
1973 1975
Ilustracja
Trasa Tour de France 1974
Data

27 czerwca – 21 lipca 1974

Etapów

22 (27)

Dystans

4098 km

Czas zwycięzcy

116 h 16' 58"
(35,241 km/h)

Zgłoszenia

130 kolarzy

Ukończyło wyścig

105 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Belgia Eddy Merckx

Drugie miejsce

Francja Raymond Poulidor

Trzecie miejsce

Vicente López Carril

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Domingo Perurena

Punktowa

Belgia Patrick Sercu

Sprinterska

Wielka Brytania Barry Hoban

Kombinowana

Belgia Eddy Merckx

Najaktywniejszych

Belgia Eddy Merckx

Drużynowa

KAS

Drużynowa punktowa

Francja Gan–Mercier

61. Tour de France rozpoczął się 27 czerwca w Brest, a zakończył się 21 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 22 etapów. Cała trasa liczyła 4098 km.

Klasyfikację generalną wygrał po raz piąty w karierze Belg Eddy Merckx, wyprzedzając drugiego na mecie Francuza Raymonda Poulidora i trzeciego Hiszpana Vicente Lópeza Carrila o nieco ponad osiem minut. Merckx wygrał także klasyfikację kombinowaną[1] i został najaktywniejszym kolarzem[2]. Klasyfikację punktową wygrał kolejny Belg - Patrick Sercu, górską Hiszpan Domingo Perurena, a sprinterską Brytyjczyk Barry Hoban. Hiszpańska ekipa KAS wygrała klasyfikację drużynową, a w klasyfikacji drużynowej punktowej wygrał francuski zespół Gan–Mercier[1].

Czterech kolarzy: Cyrille Guimard, Claude Tollet i Daniel Ducreux z Francji oraz Hiszpan Carlos Melero zostali zdyskwalifikowani za doping[3]. Na czwartym etapie Belgowie Merckx i Sercu pomagali sobie. Drugi na mecie tego etapu Holender Gerben Karstens, oburzony tym faktem zapomniał stawić się do kontroli antydopingowej i został ukarany dodaniem 10 minut do czasu. Po proteście zawodników, którzy uznali karę za zbyt surową Holendrowi cofnięto karę, co pozwoliło mu wysunąć się na prowadzenie w klasyfikacji generalnej po czwartym etapie[4].

Drugi etap wyścigu odbył się w Plymouth. Był to pierwszy przypadek, w którym etap Tour de France odbył się w Wielkiej Brytanii.

Drużyny[edytuj | edytuj kod]

W tej edycji TdF wzięło udział 13[5] drużyn:

  • Molteni
  • Bic
  • Peugeot-BP
  • KAS
  • Sonolor-Gitane
  • Mic-De Gribaldy-Ludo
  • Gan-Mercier
  • La Casera-Bahamontes
  • Flandria-Shimano-Merlin Plage
  • Brooklyn
  • Lejeune-Jobo
  • Carpenter-Confortluxe
  • Frisol

Etapy[edytuj | edytuj kod]

Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca
P 27 czerwca Brest ITT 7,1 km Belgia Eddy Merckx
1 28 czerwca Brest – Saint-Pol-de-Léon 144,0 km Włochy Ercole Gualazzini
2 29 czerwca Wielka Brytania Plymouth 163,7 km Holandia Henk Poppe
3 30 czerwca Morlaix – Saint-Malo 190,0 km Belgia Patrick Sercu
4 1 lipca Saint-Malo – Caen 184,5 km Belgia Patrick Sercu
5 2 lipca Caen – Dieppe 165,0 km Belgia Ronald De Witte
6A 3 lipca Dieppe - Belgia Harelbeke 239,0 km Francja Jean-Luc Molineris
6B Belgia Harelbeke TTT 9,0 km Włochy Molteni
7 4 lipca Belgia Mons – Châlons-sur-Marne 221,5 km Belgia Eddy Merckx
8A 5 lipca Châlons-sur-Marne – Chaumont 136,0 km Francja Cyrille Guimard
8B Chaumont – Besançon 152,0 km Belgia Patrick Sercu
9 6 lipca Besançon – Gaillard 241,0 km Belgia Eddy Merckx
10 7 lipca Gaillard – Aix-les-Bains 131,5 km Belgia Eddy Merckx
8 lipca Dzień przerwy
11 9 lipca Aix-les-Bains – Serre Chevalier 199,0 km Vicente López Carril
12 10 lipca Savines-le-Lac – Orange 231,0 km Belgia Jos Spruyt
13 11 lipca Awinion – Montpellier 126,0 km Wielka Brytania Barry Hoban
14 12 lipca Lodève – Colomiers 248,5 km Francja Jean-Pierre Genet
13 lipca Dzień przerwy
15 14 lipca Colomiers – La Seu d’Urgell 225,0 km Belgia Eddy Merckx
16 15 lipca La Seu d’Urgell – Saint-Lary-Soulan 209,0 km Francja Raymond Poulidor
17 16 lipca Saint-Lary-Soulan – La Mongie 119,0 km Francja Jean-Pierre Danguillaume
18 17 lipca Bagnères-de-Bigorre – Pau 141,5 km Francja Jean-Pierre Danguillaume
19A 18 lipca Pau – Bordeaux 195,5 km Francja Francis Campaner
19B Bordeaux ITT 12,4 km Belgia Eddy Merckx
20 19 lipca Saint-Gilles-Croix-de-Vie – Nantes 120,0 km Holandia Gerard Vianen
21A 20 lipca Vouvray – Orlean 112,5 km Belgia Eddy Merckx
21B Orlean ITT 37,5 km Belgia Michel Pollentier
22 21 lipca Orlean – Paryż 146,0 km Belgia Eddy Merckx

Klasyfikacje końcowe[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja generalna[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1. Belgia Eddy Merckx Molteni 116 h 16' 58"
2. Francja Raymond Poulidor Gan-Mercier +8' 04"
3. Vicente López Carril KAS +8' 09"
4. Włochy Wladimiro Panizza Brooklyn +10' 59"
5. Gonzalo Aja KAS +11' 24"
6. Portugalia Joaquim Agostinho Bic +14' 24"
7. Belgia Michel Pollentier Carpenter +16' 34"
8. Francja Mariano Martínez Sonolor-Gitane +18' 33"
9. Francja Alain Santy Gan-Mercier +19' 55"
10. Belgia Herman Van Springel Gribaldy-Ludo +24' 11"

Klasyfikacja punktowa[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1. Belgia Patrick Sercu Green jersey Brooklyn 283
2. Belgia Eddy Merckx Molteni 270
3. Wielka Brytania Barry Hoban Gan-Mercier 170
4. Holandia Gerben Karstens Bic 149
5. Francja Jacques Esclassan Peugeot 143

Klasyfikacja górska[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1. Domingo Perurena KAS 171
2. Belgia Eddy Merckx Molteni 133
3. José Luis Abilleira La Casera 108
4. Gonzalo Aja KAS 104
5. Francja Raymond Poulidor Gan-Mercier 93

Klasyfikacja kombinowana[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1. Belgia Eddy Merckx Molteni 8
2. Belgia Michel Pollentier Carpenter 31
3. Francja Raymond Poulidor Gan-Mercier 36
4. Belgia Herman Van Springel Gribaldy-Ludo 37
5. Francja Jean-Pierre Danguillaume Peugeot 50

Klasyfikacja sprinterska[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1. Wielka Brytania Barry Hoban Gan-Mercier 132
2. Holandia Gerben Karstens Bic 110
3. Belgia Eddy Merckx Molteni 92
4. Francja Michel Coroller Flandria 39
5. Belgia Herman Van Springel Gribaldy-Ludo 28

Klasyfikacja drużynowa[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Drużyna Czas
1. KAS 350 h 24' 27"
2. Francja Gan-Mercier +15' 26"
3. Włochy Molteni +31' 23"
4. Francja Sonolor +49' 02"
5. Francja Bic +49' 50"

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Tour Xtra: Other Classifications & Awards (ang.)
  2. ↑ PRIX DE LA COMBATIVITÉ: PALMARÈS DES COMBATIFS. prixantargazdelacombativite.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-10)]. (fr.).
  3. ↑ Doping bei der Tour de France 1947 - heute (niem.)
  4. ↑ Bill McGann i Carol McGann. The Story of the Tour De France: 1965-2007. Dog Ear Publishing (2008). str. 81–88 ISBN 1-59858-608-4 (ang.)
  5. ↑ Les équipes du Tour de France 1974 (fr.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Tour de France
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tour_de_France_1974&oldid=69292389”