French
Deutsch
Działacze
Zawodnicy
Sędziowie
Zespoły
Nagrody
Tim Duncan – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | Ten artykuł należy dopracować |
 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Asystent trenera | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Timothy Theodore Duncan | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 kwietnia 1976 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 211 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała | 113 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Aktywność | 1997–2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Szkoła średnia | St. Dunstan’s Episcopal | ||||||||||||||||||||||||||||||
| College | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Draft | 1997, numer: 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Tim Duncan, właśc. Timothy Theodore Duncan (ur. 25 kwietnia 1976 w Christiansted) – amerykański koszykarz, pochodzący z Wysp Dziewiczych, występujący na pozycjach silnego skrzydłowego albo środkowego. Pięciokrotny mistrz NBA, olimpijczyk.
Przez całą zawodową karierę (19 sezonów) związany był z zespołem San Antonio Spurs, którzy wybrali go z 1 numerem w drafcie 1997. Pięciokrotny mistrz NBA, trzykrotnie zdobywał nagrodę dla najbardziej wartościowego zawodnika finałów NBA i dwukrotnie dla najbardziej wartościowego zawodnika sezonu. Czternaście razy wybierano go do najlepszego składu sezonu i dziesięć razy do najlepszego defensywnego składu sezonu. Był także najlepszym debiutantem sezonu 1997/1998. Czternastokrotnie uczestniczył w meczu gwiazd NBA.
W trakcie gry w drużynie koszykarskiej Uniwersytetu Wake Forest zdobywał nagrody dla najlepszego zawodnika akademickiego im. Naismitha, im. Johna Woodena, a także Oscar Robertson Trophy.
Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]
Urodził się na wyspie Saint Croix należącej do Wysp Dziewiczych Stanów Zjednoczonych. Ma dwie starsze siostry[4]. Duncan, podobnie jak jego siostry, w dzieciństwie dużo pływał[4]. W wieku 13 lat Tim okazał się jednym z najlepszych pływaków w Stanach na 400 metrów w stylu dowolnym. Jest wciąż rekordzistą wyspy na 50 i 100 metrów. Jego siostra Tricia reprezentowała Wyspy Dziewicze na igrzyskach w 1988[5]. Tim mógł zostać bardzo dobrym pływakiem, lecz w 1988 roku jego matka zachorowała na raka piersi i niedługo potem zmarła[6]. Potem Hugo – niszczycielski huragan, zniszczył jedyny na wyspie basen o przepisowych wymiarach[4]. Duncan stracił wtedy całkowicie motywację do pływania i poświęcił się koszykówce[6].
Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]
NCAA[edytuj | edytuj kod]
W 1993, po ukończeniu szkoły średniej St. Dunstan’s Episcopal w swoim rodzinnym Christiansted, zdecydował się na dołączenie do drużyny Demon Deacons na uniwersytecie Wake Forest.
W premierowym sezonie (1993-94) wystąpił we wszystkich 33 spotkaniach (32 w pierwszej piątce, 21 zwycięstw), osiągając średnio 9,8 punktu, 9,6 zbiórki oraz 3,76 bloku na mecz. Wake Forest awansowali do rozgrywek finałowych NCAA, ulegając w 2. rundzie Kansas 58-69.
W sezonie 1994-95 zagrał w 32 meczach (bilans zespołu 26-6), notując średnie 16,8 punktu, 12,5 zbiórki i 4,22 bloku. Demon Deacons zostali mistrzami konferencji ACC, awansując do krajowych playoffów, gdzie doszli do czołowej szesnastki (porażka z Oklahoma State 66-71). Został wybrany najlepiej broniącym graczem NCAA.
Sezon 1995-96 – już jako jeden z kapitanów drużyny – zakończył ze średnimi 19,1 punktu, 12,3 zbiórki oraz 3,75 bloku z 32 meczów (26 zwycięstw). Ustanowił rekord klubu, notując 10 bloków przeciwko Maryland (13 stycznia). Jego drużyna ponownie została mistrzem konferencji, dochodząc w finałach krajowych do 4. rundy, ale w decydującym meczu o awans do Final Four uległa późniejszym mistrzom NCAA, Kentucky, 63-83. Duncan wybrany został do pierwszej piątki NCAA (All-America First Team). Po raz drugi został wybrany najlepiej broniącym graczem rozgrywek.
W ostatnim sezonie uniwersyteckim (31 meczów, 24 wygrane) osiągnął średnio 20,8 punktu, 14,7 zbiórki (1. miejsce w NCAA) i 3,29 bloku na mecz. Był również liderem zespołu w asystach (98). Wake Forest dotarli do 2. rundy krajowych rozgrywek, ulegając w niej niżej rozstawionemu Stanford 66-72. Duncan został wybrany graczem roku przez wszystkie prestiżowe organizacje, stając się bezdyskusyjnym kandydatem do otrzymania pierwszego numeru w drafcie NBA 1997 roku. Został też – po raz 3. – wybrany najlepszym defensywnym graczem NCAA (rekord dzielony ze Staceyem Augmonem i Shane’em Battierem).
W ciągu 4 lat gry w NCAA zagrał we wszystkich 128 meczach Wake Forest, osiągając do dziś rekordowe 87 double-doubles (pobił 84 Ralpha Sampsona) oraz notując 481 bloków, które ówcześnie było 2. najlepszym wynikiem w historii (dziś czwartym). Został pierwszym graczem w historii NCAA, który zgromadził co najmniej 2000 punktów, 1500 zbiórek, 400 bloków i 250 asyst. W 127 meczach zaliczał co najmniej jeden blok.
Jego numer – 21 – został zastrzeżony przez Wake Forest.
NBA[edytuj | edytuj kod]
San Antonio Spurs, którzy w wyniku kontuzji swego lidera, gwiazdy ligi Davida Robinsona (zagrał jedynie 6 meczów) ponieśli w sezonie 1996-97 aż 62 porażki i zajęli 3. miejsce od końca, mieli spore szanse na wysoki numer w drafcie 1997. Drużynie z Teksasu, która przed feralnym okresem siedmiokrotnie z rzędu kwalifikowała się do playoffów (wygrywając średnio 55 meczów w sezonie) i uznawana była za jedną z najsilniejszych w stawce, dopisało jednak ogromne szczęście i wylosowała prawo do wyboru zawodnika jako pierwsza. W ten sposób najlepszy gracz uniwersytecki znalazł się w drużynie, z którą wkrótce miał zacząć odnosić regularne sukcesy.
W początkowym okresie swojej kariery tworzył razem z Davidem Robinsonem duet „Twin Towers”, czyli bliźniacze wieże. Klub prowadzony przez Duncana i Robinsona poprawił swoje wyniki o 36 wygranych meczów w stosunku do poprzedniego sezonu, sezon skończyli z wynikiem 56:26. Obydwaj zawodnicy grali w tym roku w Meczu Gwiazd, znaleźli się również w drugiej piątce obrońców ligi. Duncan był najlepszym strzelcem wśród pierwszoroczniaków, przodował także w blokach, zbiórkach i skuteczności rzutów.
Po zakończeniu kariery przez Robinsona stał się prawdziwym liderem zespołu, w którym współpracował z takimi graczami jak Manu Ginóbili, czy Tony Parker.
Podczas kampanii 2000/2001 uplasował się na drugiej pozycji w głosowaniu na MVP fazy zasadniczej[7].
W latach 2002 oraz 2003 zdobył nagrodę NBA Most Valuable Player dla najlepszego zawodnika w sezonie zasadniczym. W sezonie 2002/2003 zdobył drugie mistrzostwo NBA, ostatnie w duecie z Davidem Robinsonem. W szóstym meczu finałów zabrakło mu dwóch bloków do uzyskania quadruple-double. Zdobył w tym meczu 21 punktów, 20 zbiórek, 10 asyst i 8 bloków. Po zakończeniu rozgrywek 2003/2004 zajął drugie miejsce w głosowaniu na MVP sezonu[8].
Do finału NBA powrócił w 2005 roku, pokonując po siedmiomeczowej batalii Detroit Pistons 4-3. Duncan zdobył również tytuł MVP finałów. 2 lata później pokonał w finale Cleveland Cavaliers 4-0 i zdobył swój 4 tytuł. Na kolejną okazję walki o największe trofeum musiał czekać do 2013 roku, kiedy przegrał z prowadzonymi przez LeBrona Jamesa Miami Heat 3-4. Zrewanżował się jednak rok później, pokonując Heat 4-1 i zdobywając swój piąty pierścień mistrzowski.
W swoim ostatnim meczu w karierze, który rozegrał 12 maja 2016 roku przeciwko Oklahoma City Thunder, zdobył 19 punktów i 5 zbiórek. 11 lipca 2016 roku ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[9].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Stan na 15 kwietnia 2018, na podstawie[10][11], o ile nie zaznaczono inaczej.
NCAA[edytuj | edytuj kod]
- Uczestnik rozgrywek:
- NCAA Elite Eight (1996)
- NCAA Sweet Sixteen (1995, 1996)
- turnieju NCAA (1994, 1995, 1996, 1997)
- Mistrz:
- turnieju konferencji Atlantic Coast (ACC – 1995, 1996)
- sezonu regularnego konferencji ACC (1995)
- Zawodnik Roku NCAA:
- im. Johna R. Woodena (1997)[12]
- im. Naismitha (1997)[13]
- Adolph Rupp Trophy (1997)[14]
- Chip Hilton Player of the Year Award (1997)[15]
- Oscar Robertson Trophy (1997 – wcześniej USBWA Player of the Year)[16]
- według:
- Associated Press (1997)[17]
- Sporting News (1997)[18]
- NABC (Krajowe Stowarzyszenie Trenerów Koszykarskich) (1997)[19]
- Basketball Times (1997)
- Zawodnik Roku Konferencji ACC (1996, 1997)[20]
- Sportowiec Roku ACC (1997)
- MVP turnieju konferencji ACC (1996)[21]
- Obrońca Roku NCAA według NABC (1995, 1996, 1997)[22]
- Zaliczony do:
- I składu:
- All-American (1996, 1997)
- konferencji ACC (1995, 1996, 1997)
- turnieju konferencji ACC (1995, 1996, 1997)
- obrońców ACC (1996, 1997)
- pierwszoroczniaków ACC (1994)
- Akademickiej Galerii Sław Koszykówki (2017)[23]
- I składu:
- Uczelnia Wake Forest zastrzegła należący do niego numer 21
NBA[edytuj | edytuj kod]
5-krotny mistrz NBA (1999, 2003, 2005, 2007, 2014)- 6 występów w finałach NBA (1999, 2003, 2005, 2007, 2013, 2014)
- MVP:
- sezonu zasadniczego NBA (2002, 2003)[24]
- finałów NBA (1999, 2003, 2005)[25]
- NBA All-Star Game (2000 z Shaquille’em O’Nealem)[26]
- miesiąca NBA (marzec 1999)[27]
- miesiąca konferencji zachodniej NBA (grudzień 2001, kwiecień 2002)[27]
- 15-krotny uczestnik Meczu Gwiazd NBA (1998, 2000–2011 2013, 2015)
- Debiutant:
- Wybrany do:
- I składu:
- NBA: (1998, 1999–2005, 2007, 2013)
- defensywnego NBA (1999–2003, 2005, 2007, 2008)[30]
- debiutantów NBA (1998)[31]
- II składu:
- NBA (2006, 2008, 2009)
- defensywnego NBA (1998, 2004, 2006, 2009, 2010, 2013, 2015)[30]
- III składu NBA (2010, 2015)
- składu najlepszych zawodników w historii NBA, wybranego z okazji obchodów 75-lecia istnienia ligi (2021)[32]
- I składu:
- Zwycięzca Shooting Stars (2008)[33]
- Laureat:
- NBA IBM Award (2002)[34]
- Twyman–Stokes Teammate Award (2015)
- Lider:
Inne[edytuj | edytuj kod]
- Sportowiec Roku Sports Illustrated (2003)
- Mistrz turnieju McDonalda (1999)
- MVP turnieju McDonalda (1999)
- Zaliczony do I składu turnieju McDonalda (1999)
Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie[37]
- Mistrz:
- Brązowy medalista:
- Koszykarz Roku USA Basketball (2003 – USA Basketball Male Athlete of the Year)[39]
- Zaliczony do I składu mistrzostw Ameryki (2003)[40]
Statystyki w NBA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| M | Mecze | S5 | Pierwsza piątka | MPG | Minuty na mecz |
| FG% | Celność rzutów z pola | 3P% | Celność rzutów „za 3” | FT% | Celność rzutów wolnych |
| RPG | Zbiórki na mecz | APG | Asysty na mecz | SPG | Przechwyty na mecz |
| BPG | Bloki na mecz | PPG | Punkty na mecz | ||
Na podstawie Tim Duncan Statistics. Basketball-Reference.com. [dostęp 2016-06-21]. (ang.).
Sezon regularny[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1997/98 | San Antonio | 82 | 82 | 39,1 | 54,9% | 0,0% | 66,2% | 11,9 | 2,7 | 0,7 | 2,5 | 21,1 |
| 1998/99 | San Antonio | 50 | 50 | 39,3 | 49,5% | 14,3% | 69,0% | 11,4 | 2,4 | 0,9 | 2,5 | 21,7 |
| 1999/00 | San Antonio | 74 | 74 | 38,9 | 49,0% | 9,1% | 76,1% | 12,4 | 3,2 | 0,9 | 2,2 | 23,2 |
| 2000/01 | San Antonio | 82 | 82 | 38,7 | 49,9% | 25,9% | 61,8% | 12,2 | 3,0 | 0,9 | 2,3 | 22,2 |
| 2001/02 | San Antonio | 82 | 82 | 40,6 | 50,8% | 10,0% | 79,9% | 12,7 | 3,7 | 0,7 | 2,5 | 25,5 |
| 2002/03 | San Antonio | 81 | 81 | 39,3 | 51,3% | 27,3% | 71,0% | 12,9 | 3,9 | 0,7 | 2,9 | 23,3 |
| 2003/04 | San Antonio | 69 | 68 | 36,6 | 50,1% | 16,7% | 59,9% | 12,4 | 3,1 | 0,9 | 2,7 | 22,3 |
| 2004/05 | San Antonio | 66 | 66 | 33,4 | 49,6% | 33,3% | 67,0% | 11,1 | 2,7 | 0,7 | 2,6 | 20,3 |
| 2005/06 | San Antonio | 80 | 80 | 34,8 | 48,4% | 40,0% | 62,9% | 11,0 | 3,2 | 0,9 | 2,0 | 18,6 |
| 2006/07 | San Antonio | 80 | 80 | 34,1 | 54,6% | 11,1% | 63,7% | 10,6 | 3,4 | 0,8 | 2,4 | 20,0 |
| 2007/08 | San Antonio | 78 | 78 | 34,0 | 49,7% | 0,0% | 73,0% | 11,3 | 2,8 | 0,7 | 1,9 | 19,3 |
| 2008/09 | San Antonio | 75 | 75 | 33,7 | 50,4% | 0,0% | 69,2% | 10,7 | 3,5 | 0,5 | 1,7 | 19,3 |
| 2009/10 | San Antonio | 78 | 77 | 31,3 | 51,8% | 18,2% | 72,5% | 10,1 | 3,2 | 0,6 | 1,5 | 17,9 |
| 2010/11 | San Antonio | 76 | 76 | 28,4 | 50,0% | 0,0% | 71,6% | 8,9 | 2,7 | 0,7 | 1,9 | 13,4 |
| 2011/12 | San Antonio | 58 | 58 | 28,2 | 49,2% | 0,0% | 69,5% | 9,0 | 2,3 | 0,7 | 1,5 | 15,4 |
| 2012/13 | San Antonio | 69 | 69 | 30,1 | 50,2% | 28,6% | 81,7% | 9,9 | 2,7 | 0,7 | 2,7 | 17,8 |
| 2013/14 | San Antonio | 74 | 74 | 29,2 | 49,0% | 0,0% | 73,1% | 9,7 | 3,0 | 0,6 | 1,9 | 15,1 |
| 2014/15 | San Antonio | 77 | 77 | 28,9 | 51,2% | 28,6% | 74,0% | 9,1 | 3,0 | 0,8 | 2,0 | 13,9 |
| 2015/16 | San Antonio | 61 | 60 | 25,2 | 48,8% | 0,0% | 70,2% | 7,3 | 2,7 | 0,8 | 1,3 | 8,6 |
| Razem | 1392 | 1389 | 34,0 | 50,6% | 17,9% | 69,6% | 10,8 | 3,0 | 0,7 | 2,2 | 19,0 |
Play-offy[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1998 | San Antonio | 9 | 9 | 41,6 | 52,1% | 0,0% | 66,7% | 9,0 | 1,9 | 0,6 | 2,6 | 20,7 |
| 1999 | San Antonio | 17 | 17 | 43,1 | 51,1% | 0,0% | 74,8% | 11,5 | 2,8 | 0,8 | 2,6 | 23,2 |
| 2001 | San Antonio | 13 | 13 | 40,5 | 48,8% | 100,0% | 63,9% | 14,5 | 3,8 | 1,1 | 2,7 | 24,4 |
| 2002 | San Antonio | 9 | 9 | 42,2 | 45,3% | 33,3% | 82,2% | 14,4 | 5,0 | 0,7 | 4,3 | 27,6 |
| 2003 | San Antonio | 24 | 24 | 42,5 | 52,9% | 0,0% | 67,7% | 15,4 | 5,3 | 0,6 | 3,3 | 24,7 |
| 2004 | San Antonio | 10 | 10 | 40,5 | 52,2% | 0,0% | 63,2% | 11,3 | 3,2 | 0,8 | 2,0 | 22,1 |
| 2005 | San Antonio | 23 | 23 | 37,8 | 46,4% | 20,0% | 71,7% | 12,4 | 2,7 | 0,3 | 2,3 | 23,6 |
| 2006 | San Antonio | 13 | 13 | 37,9 | 57,3% | 0,0% | 71,8% | 10,5 | 3,3 | 0,8 | 1,9 | 25,8 |
| 2007 | San Antonio | 20 | 20 | 36,8 | 52,1% | – | 64,4% | 11,5 | 3,3 | 0,7 | 3,1 | 22,2 |
| 2008 | San Antonio | 17 | 17 | 39,2 | 44,9% | 20,0% | 62,6% | 14,5 | 3,3 | 0,9 | 2,1 | 20,2 |
| 2009 | San Antonio | 5 | 5 | 32,8 | 53,2% | – | 60,7% | 8,0 | 3,2 | 0,6 | 1,2 | 19,8 |
| 2010 | San Antonio | 10 | 10 | 37,3 | 52,0% | 50,0% | 47,8% | 9,9 | 2,6 | 0,8 | 1,7 | 19,0 |
| 2011 | San Antonio | 6 | 6 | 35,3 | 47,8% | – | 62,5% | 10,5 | 2,7 | 0,5 | 2,5 | 12,7 |
| 2012 | San Antonio | 14 | 14 | 33,1 | 49,5% | 0,0% | 70,7% | 9,4 | 2,8 | 0,7 | 2,1 | 17,4 |
| 2013 | San Antonio | 21 | 21 | 35,0 | 47,0% | 0,0% | 80,6% | 10,2 | 1,9 | 0,9 | 1,6 | 18,1 |
| 2014 | San Antonio | 23 | 23 | 32,7 | 52,3% | 0,0% | 76,0% | 9,2 | 2,0 | 0,3 | 1,3 | 16,3 |
| 2015 | San Antonio | 7 | 7 | 35,7 | 58,9% | 0,0% | 55,9% | 11,1 | 3,3 | 1,3 | 1,4 | 17,9 |
| 2016 | San Antonio | 10 | 10 | 21,8 | 42,3% | – | 71,4% | 4,8 | 1,4 | 0,2 | 1,3 | 5,9 |
| Razem | 251 | 251 | 37,3 | 50,1% | 14,3% | 68,9% | 11,4 | 3,0 | 0,7 | 2,3 | 20,6 |
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Studia na Wake Forest ukończył z wyróżnieniem (psychologia), będąc w ich trakcie współautorem rozdziału w publikacji naukowej, pt. „Aversive Interpersonal Behaviors” (tytuł rozdziału: Blowhards, Snobs and Narcissists: Interpersonal Reactions to Excessive Egotism)[41].
Poza koszykówką interesuje się motoryzacją, RPG Dungeons & Dragons[42], oraz kolekcjonowaniem mieczy i noży[43].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ slamduncan.com -- 21 [online], web.archive.org, 16 lipca 2017 [dostęp 2020-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-16].
- ↑ Tim Duncan Stats [online], Basketball-Reference.com [dostęp 2020-04-02] (ang.).
- ↑ Proballers, Tim Duncan, Basketball player [online], Proballers [dostęp 2020-04-02] (ang.).
- ↑ a b c From the Virgin Islands to the Hall of Fame: Tim Duncan’s unlikely journey [online], expressnews.com [dostęp 2021-09-16] (ang.).
- ↑ Tricia Duncan Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-28] (ang.).
- ↑ a b Basketball Star Tim Duncan and His Family [online], bodyheightweight.com [dostęp 2021-09-16] (ang.).
- ↑ 2000-01 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-30]. (ang.).
- ↑ 2003-04 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-30]. (ang.).
- ↑ TIM DUNCAN ANNOUNCES RETIREMENT. nba.com. [dostęp 2016-07-11]. (ang.).
- ↑ Tim Duncan. Basketball-Reference.com. [dostęp 2014-05-21]. (ang.).
- ↑ Tim Duncan – realgm.com. realgm.com. [dostęp 2016-04-04]. (ang.).
- ↑ John R. Wooden Award. woodenaward.com. [dostęp 2023-01-20]. (ang.).
- ↑ Naismith Men’s College Player of the Year Trophy Winners. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
- ↑ Adolph F. Rupp Trophies – Previous Winners. spysport.org. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
- ↑ NCAA Division I Basketball Awards – Chip Hilton Player of the Year Award. realgm.com. [dostęp 2023-01-27]. (ang.).
- ↑ USBWA Player of the Year Winners. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
- ↑ NCAA College Basketball AP Player of the Year Award Winners. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
- ↑ Sporting News Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
- ↑ NABC Player of the Year Awards. nabc.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
- ↑ Atlantic Coast Conference Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-26]. (ang.).
- ↑ Atlantic Coast Conference Tournament MVP Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
- ↑ NABC Defensive Player of the Year. nabc.com. [dostęp 2023-01-28]. (ang.).
- ↑ National Collegiate Basketball Hall of Fame – Players. collegebasketballexperience.com. [dostęp 2018-04-15]. (ang.).
- ↑ NBA MVP & ABA Most Valuable Player Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
- ↑ NBA Finals Most Valuable Player Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA All-Star Game Most Valuable Player Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
- ↑ a b NBA Players of the Month. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Rookie of the Year Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
- ↑ NBA Rookies of the Month. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b NBA & ABA All-Defensive Teams. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
- ↑ Year-by-year NBA All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
- ↑ NBA 75th Anniversary Team announced. nba.com. [dostęp 2021-12-01]. (ang.).
- ↑ Team San Antonio Wins 2008 Haier Shooting Stars. NBA.com. [dostęp 2014-05-21]. (ang.).
- ↑ IBM Award Recipients. realgm.com. [dostęp 2023-01-16]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Blocks Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-07]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Free Throws. basketball-reference.com. [dostęp 2018-03-24]. (ang.).
- ↑ All-Time USA Basketball Men’s Roster // D. usabasketball.com. [dostęp 2014-05-21]. (ang.).
- ↑ THIRD MEN’S GOODWILL GAMES -- 1994. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ USA Basketball Annual Awards. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 2003 FIBA Americas Championship. latinbasket.com. [dostęp 2018-04-18]. (ang.).
- ↑ Tim Duncan is the published co-author of a fantastically titled psychology book chapter [online], For The Win, 12 lipca 2016 [dostęp 2020-04-02] (ang.).
- ↑ 12 Famous People Who Play D&D [online], Tribality, 12 maja 2015 [dostęp 2017-07-24].
- ↑ Mary Caithn Scott, Tim Duncan’s Top 5 Geeky Tendencies, „San Antonio Current” [dostęp 2017-07-24] (ang.).