French
DeutschRandy Johnson – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Randy Johnson podczas gry w New York Yankees | |||||||||||||||||
| miotacz | |||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Randall David Johnson | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim | Big Unit | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 10 września 1963 | ||||||||||||||||
| Odbijał | prawą | ||||||||||||||||
| Rzucał | lewą | ||||||||||||||||
| Debiut | 15 września 1988 | ||||||||||||||||
| Ostatni występ | 4 października 2009 | ||||||||||||||||
| Statystyki | |||||||||||||||||
| Win–loss record | 303–166 | ||||||||||||||||
| ERA | 3,29 | ||||||||||||||||
| Strikeouty | 4875 | ||||||||||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||||||||||||
| Rok wprowadzenia | 2015 | ||||||||||||||||
| Głosów | 97,3% (1. głosowanie) | ||||||||||||||||
| Metoda elekcji | |||||||||||||||||
Randall David Johnson (ur. 10 września 1963) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 22 sezony w Major League Baseball.
Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu szkoły średniej w 1982 został wybrany w drafcie przez Atlanta Braves, jednak nie podpisał kontraktu, gdyż zdecydował się na kontynuowanie nauki na University of Southern California, gdzie w latach 1983–1985 występował w drużynie uniwersyteckiej USC Trojans[1][2]. W czerwcu 1985 po raz drugi przystąpił do draftu i został wybrany w drugiej rundzie przez Montreal Expos i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Indianapolis Indians, reprezentującym poziom Triple-A[3][4]. W MLB zadebiutował (jako starter) 15 września 1988 w meczu przeciwko Pittsburgh Pirates, w którym zaliczył pierwsze w karierze zwycięstwo[5][6]. W Expos rozegrał zaledwie 11 spotkań, po czym w maju 1989 w ramach wymiany przeszedł do Seattle Mariners[3][5].
Będąc zawodnikiem Mariners, 2 czerwca 1990 w meczu przeciwko Detroit Tigers rozegrał no-hittera[7]. Miesiąc później po raz pierwszy w karierze wystąpił w Meczu Gwiazd[5]. W latach 1992–1995 zwyciężał w lidze w klasyfikacji strikeoutów, a w sezonie 1995 miał najlepszy wskaźnik ERA (2,48) i otrzymał nagrodę Cy Young Award dla najlepszego miotacza w American League[5][8]. W lipcu 1998 został oddany do Houston Astros, w którym występował przez pół sezonu[5][9].
W grudniu 1998 jako wolny agent podpisał kontrakt z Arizona Diamondbacks[3]. Jako zawodnik D-backs pięciokrotnie zwyciężał w klasyfikacji strikeouts (1999–2002, 2004), trzykrotnie miał najlepszy ERA (1999, 2001–2002) i czterokrotnie był nagradzany Cy Young Award[5][8]. 24 marca 2001 podczas meczu przeciwko San Francisco Giants w ramach spring training, po narzuceniu fastballa (piłka, która osiąga prędkość 90–100 mil na godzinę) trafił w nadlatującego gołębia[10][11]. W tym samym roku wystąpił w World Series, gdzie Diamondbacks pokonali New York Yankees w siedmiu meczach; Johnson został wybrany wraz z Curtem Schillingiem World Series MVP przy statystykach 3–0 W–L, 1,04 ERA, 19 SO[12].
18 maja 2004 w meczu przeciwko Atlanta Braves został najstarszym baseballistą (40 lat i 7 miesięcy), który rozegrał perfect game, zaś 29 czerwca 2004 w spotkaniu z San Diego Padres czwartym w historii MLB zawodnikiem, który zaliczył 4000. strikeout w karierze[13][14].
Występował jeszcze w New York Yankees, ponownie w Arizona Diamondbacks i San Francisco Giants, w którym zakończył karierę[3]. W 2015 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[15]. W sierpniu 2015 numer 51, z którym występował został zastrzeżony przez Arizona Diamondbacks[16].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 10× All-Star | 1990, 1993, 1994, 1995, 1997, 1999, 2000, 2001, 2002, 2004 | [5] |
| 5× Cy Young Award | 1995, 1999, 2000, 2001, 2000, 2002 | [8] |
| Zwycięzca w World Series | 2001 | [12] |
| World Series MVP | 2001 | [17] |
| Babe Ruth Award | 2001 | [18] |
| MLB Triple Crown | 2001 | [17] |
| Baseball Hall of Fame | od 2015 | [15] |
| # 51 zastrzeżony przez Diamondbacks | 2015 | [16] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Scouts weren't always on the mark. espn.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ University of Southern California. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ a b c d Randy Johnson Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ Randy Johnson Minor Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Randy Johnson Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ Pirates - Expos Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ Box Score of Randy Johnson's No-Hitter. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ a b c Cy Young Award winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 marca 2012)]. (ang.).
- ↑ Mariners / Randy Johnson Trade - What Happened?. seattletimes.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ Randy Johnson Kills Dove With Pitch. abcnews.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ Johnson smashes bird. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ a b 2001 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ Randy Johnson's perfect game. mlb.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ Big Unit joins 4,000-strikeout club. mlb.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ a b Pedro, Big Unit, Smoltz, Biggio make Hall of Fame. mlb.com. [dostęp 2015-01-06]. (ang.).
- ↑ a b D-backs retire Big Unit's No. 51 jersey. dbacks.mlb.com. [dostęp 2016-07-17]. (ang.).
- ↑ a b Post-Season World Series MVP Awards & All-Star Game MVP Award Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).
- ↑ The Babe Ruth Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-11-17]. (ang.).