Bill Sharman – Wikipedia, wolna encyklopedia

William Walton Sharman

rzucający obrońca
Data i miejsce urodzenia	25 maja 1926 Abilene
Data i miejsce śmierci	25 października 2013 Redondo Beach
Wzrost	185 cm
Masa ciała	79 kg
Kariera
Aktywność	1950–1962
Szkoła średnia	Porterville (Porterville, Kalifornia)
College	USC (1946–1950)
Draft	1950, numer: 24 Washington Capitols
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1950–1951 Washington Capitols 1951–1961 Boston Celtics 1961–1962 Los Angeles Jets (ABL)
Kariera trenerska Lata Drużyna 1961–1962 Cleveland Pipers (ABL) 1966–1968 San Francisco Warriors 1968–1971 Los Angeles/Utah Stars (ABA) 1971–1976 Los Angeles Lakers

William Walton „Bill” Sharman (ur. 25 maja 1926 w Abilene, zm. 25 października 2013 w Redondo Beach) – amerykański koszykarz grający na pozycji rzucającego obrońcy oraz trener koszykarski. Czterokrotny mistrz NBA. Członek Koszykarskiej Galerii Sławy im. Naismitha zarówno jako zawodnik, jak i trenera.

W latach 1944–1946 pełnił służbę wojskową^[1], po której ukończeniu studiował na Uniwersytecie Południowej Kalifornii^[2]. Do NBA trafił w 1950, kiedy to został wybrany z 24 numerem draftu przez Washington Capitals^[3]. Rok później został zawodnikiem Boston Celtics, gdzie grał do 1961^[4]. Jako pierwszy zawodnik na pozycji „guarda” (rozgrywający lub rzucający obrońca) przekroczył próg 40% skuteczności w rzutach z gry w sezonie^[5]. Na tzw. obwodzie występował razem z Bobem Cousy’m, będąc członkiem drużyny Celtics, która w latach 1957 i 1959–1961 zdobyła swoje pierwsze cztery tytuły mistrzowskie^[6].

Osiem razy brał udział w meczu gwiazd NBA (MVP w 1955), był także wielokrotnie wybierany do składów najlepszych zawodników ligi^[7]. Ustanowił rekord NBA, przewodząc lidze przez 5 lat z rzędu w skuteczności rzutów wolnych (1953–1957)^[6].

Po opuszczeniu Celtics w 1961 został trenerem Cleveland Pipers, których poprowadził do mistrzostwa ligi ABL^[8]. Rok później liga przestała istnieć^[7].

W 1972 ponownie został mistrzem NBA – jako trener Los Angeles Lakers^[7]. Kolejne mistrzostwa NBA zdobył będąc najpierw generalnym menedżerem Lakers (1980, 1982), a następnie prezydentem klubu (1985, 1987–1988)^[7]. Lakers opuścił w 1990, przechodząc na emeryturę w wieku 65 lat^[8]. Zmarł w 2013^[9].

W 1996 znalazł się na liście najlepszych koszykarzy w historii z okazji 50-lecia NBA^[10].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

NCAA[edytuj | edytuj kod]

• Zaliczony do:
  • I składu:
    • All-American (1950)
    • All-PCC (1949, 1950)
  • Akademickiej Galerii Sław Koszykówki (2006)^[11]
• Drużyna USC Trojans zastrzegła należący do niego numer 11

NBA[edytuj | edytuj kod]

• 4-krotny mistrz NBA (1957, 1959–1961)^[12]
• Wicemistrz NBA (1958)^[12]
• Uczestnik:
  • NBA (1953–1960)^[13]
  • Legend NBA (1964, 1984)^[14]
• MVP meczu gwiazd (1955)^[15]
• Wybrany do:
  • I składu NBA (1956–1959)^[16]
  • II składu NBA (1953, 1955, 1960)^[16]
  • grona najlepszych zawodników w historii NBA przy okazji obchodów rocznicowych:
    • 25-lecia istnienia – NBA 25th Anniversary Team
    • 50-lecia istnienia – NBA’s 50th Anniversary All-Time Team^[10]
    • 75-lecia istnienia – NBA 75th Anniversary Team (2021)^[17]
  • Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame – 1976)^[18]
• Lider:
  • sezonu regularnego w skuteczności rzutów wolnych (1953–1957, 1959, 1961)
  • play-off w skuteczności rzutów:
    • z gry (1961)^[19]
    • wolnych (1956 – wspólnie z Dickiem Garmakerem i Chuckiem Noblem, 1957, 1959)^[20]
• Klub Boston Celtics zastrzegł należący do niego w numer 21^[21]

Trenerskie[edytuj | edytuj kod]

• Mistrz:
  • NBA (1972)^[12]
  • ABA (1971)
  • ABL (1962)
• Wicemistrz:
  • NBA (1973)^[12]
  • ABA (1970)
• Trener Roku:
  • NBA (1972)^[22]
  • ABA (1970)
• 3-krotnie wybierany na trenera Zachodu podczas meczu gwiazd NBA (1968, 1972, 1973)
• Członek Koszykarskiej Galerii Sław jako trener (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame – 2004)^[23]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Statystyki na basketball-reference.com (ang.)