French
Deutsch
Działacze
Zawodnicy
Sędziowie
Zespoły
Nagrody
Maurice Cheeks – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |||||||||||||||||||
| Chicago Bulls | |||||||||||||||||||
| Asystent trenera | |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 185 cm | ||||||||||||||||||
| Masa ciała | 82 kg | ||||||||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||||||||
| Aktywność | 1978–1993 | ||||||||||||||||||
| Szkoła średnia | |||||||||||||||||||
| College | West Texas A&M (1974–1978) | ||||||||||||||||||
| Draft | 1978, numer: 36 | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Maurice Edward Cheeks (ur. 8 września 1956 w Chicago) – amerykański koszykarz i trener koszykarski, który grał na pozycji rozgrywającego, obecnie asystent trenera Chicago Bulls.
Cheeks został wybrany jako 36. w drugiej rundzie draftu w 1976 przez Philadelphia 76ers, trzykrotnie pomógł swojej drużynie w dojściu do Finałów NBA w latach 1980, 1982 i 1983, kiedy to Sixers zdobyli mistrzostwo.
Jego następnymi klubami były San Antonio Spurs (1989/1990), New York Knicks (1990/1991), Atlanta Hawks (1991–1992) oraz New Jersey Nets (1992–1993), gdzie zakończył karierę koszykarza.
Cheeks słynął z gry zespołowej oraz umiejętności obronnych. W wyniku tego 4 razy był wybierany do składu defensywnego ligi. Czterokrotnie wystąpił w maczu gwiazd NBA.
W ciągu całej swojej kariery zdobył 12 195 punktów i 7 392 asyst.
Później Cheeks zaczął swoją karierę trenerską. W latach 2001–2005 prowadził drużynę Portland Trail Blazers. W 2005 zmienił klub na Philadelphia 76ers. 13 grudnia 2008 zwolniono go po zaledwie 23 spotkaniach sezonu zasadniczego z powodu uzyskania ujemnego bilansu 9–14. Jego miejsce zajął tymczasowo Tony DiLeo.
W czerwcu 2013 został głównym trenerem Detroit Pistons[1]. W trakcie sezonu 2013/14, 9 lutego 2014, Cheeks został zwolniony przez Pistons i zastąpiony przez Johna Loyera[2].
29 czerwca 2015 roku został asystentem trenera Oklahomy City Thunder[3].
14 listopada 2020 dołączył do sztabu szkoleniowego Chicago Bulls wraz z trenerem Billy Donovanem[4].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicze[edytuj | edytuj kod]
Mistrz NBA (1983)[5]- 2-krotny wicemistrz NBA (1980, 1982)[5]
- 4-krotny uczestnik meczu gwiazd NBA (1983, 1986–88)[6]
- Wybrany do:
- I składu defensywnego NBA (1983–86)[7]
- II składu defensywnego NBA (1987)[7]
- Koszykarskiej Galerii Sław im. Jamesa Naismitha (2018)[8]
- Klub Philadelphia 76ers zastrzegł należący do niego w numer 10[9]
- Lider play-off w średniej przechwytów (1979, 1981)[10]
Trenerskie[edytuj | edytuj kod]
- 2-krotny wicemistrz NBA jako asystent trenera (2001, 2012)[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Detroit Pistons Name Maurice Cheeks Head Coach. nba.com. [dostęp 2014-05-18]. (ang.).
- ↑ Detroit Pistons Relieve Maurice Cheeks of Head Coaching Duties. nba.com. [dostęp 2014-05-18]. (ang.).
- ↑ Thunder Announces Coaching Staff. nba.com. [dostęp 2015-04-21]. (ang.).
- ↑ Thunder Announces Coaching Staff. nba.com. [dostęp 2020-11-28]. (ang.).
- ↑ a b c NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Maurice Cheeks - Bio. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Basketball Hall of Fame: Meet the Class of 2018. espn.com. [dostęp 2018-10-11]. (ang.).
- ↑ NBA Retired Numbers. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Steals Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-06]. (ang.).