French
DeutschRafer Johnson – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 18 sierpnia 1934 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 2 grudnia 2020 | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Rafer Lewis Johnson (ur. 18 sierpnia 1934[1] w Hillsboro, w Teksasie, zm. 2 grudnia 2020 w Sherman Oaks[2][3]) – amerykański lekkoatleta, wieloboista, mistrz i wicemistrz olimpijski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był Afroamerykaninem. Urodził się w Hillsboro, ale w wieku 9 lat przeprowadził się do Kingsburg w Kalifornii. W szkole średniej uprawiał futbol amerykański, koszykówkę i baseball, później jednak skoncentrował się na lekkiej atletyce. W 1954 po raz pierwszy wystąpił w dziesięcioboju, który stał się jego koronną konkurencją. Był wtedy na pierwszym roku UCLA. 11 czerwca 1955 poprawił rekord świata w dziesięcioboju, który przetrwał do 1958[4]. Zwyciężył w igrzyskach panamerykańskich w 1955 w Meksyku[5][6].
Zakwalifikował się na igrzyska olimpijskie w 1956 w Melbourne w dziesięcioboju i w skoku w dal. Doznał kontuzji i nie wystartował w skoku w dal, ale w dziesięcioboju mimo to zdobył srebrny medal za swym rodakiem Miltem Campbellem[2]. Była to ostatnia porażka Johnsona w dziesięcioboju.
W latach 1957 i 1959 nie startował z powodu kontuzji, ale w 1958 i 1960 poprawiał rekord świata, który w międzyczasie dwukrotnie tracił na rzecz Wasilija Kuzniecowa z ZSRR. Zdobywał również w tych latach mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (AAU)[7].
Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie zdobył złoty medal po dramatycznej walce z Yangiem Chuan-kwangiem z Tajwanu. Ustanowił wówczas rekord olimpijski[2].
Po igrzyskach wycofał się z wyczynowego uprawiania lekkoatletyki. Wystąpił w kilku filmach, był komentatorem sportowym. Wspierał kampanię prezydencką Roberta Kennedy’ego w 1968 i był obecny przy jego zabójstwie. Był jednym z ludzi, którzy obezwładnili zabójcę, Sirhana Sirhana. Podczas ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w 1984 w Los Angeles zapalił znicz olimpijski[2].
Johnson był uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami. W 1958 został ogłoszony "sportowcem roku" przez Sports Illustrated, a w 1960 otrzymał nagrodę im. Jamesa E. Sullivana dla najlepszego sportowca amatorskiego Stanów Zjednoczonych oraz został Lekkoatletą Roku miesięcznika Track & Field News.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Córka Johnsona Jenny Johnson Jordan była siatkarką plażową, wicemistrzynią świata w tej dyscyplinie w 1999 i uczestniczką igrzysk olimpijskich w 2000 w Sydney[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Charles Moritz, Current Biography 1961, New York: H.W. Wilson, 1962, s. 222 (ang.).
- ↑ a b c d e Rafer Johnson [online], olympedia.org [dostęp 2020-12-03] (ang.).
- ↑ Rich Perelman, Olympic Decathlon gold medalist Rafer Johnson passes at 85 [online], thesportsexaminer.com, 2 grudnia 2020 (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 214–215 [dostęp 2020-12-03] (ang.).
- ↑ Pan American Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-12-03] (ang.).
- ↑ Pan-American Games, Mexico City, Mexico 1955 [online], atfs.org, s. 17 [dostęp 2020-12-03] (ang.).
- ↑ United States Championshiops (Men 1943–) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-12-03] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rafer Johnson [online], olympedia.org [dostęp 2020-12-03] (ang.).
| 1915–1979 Amateur Athletic Union |
|
|---|---|
| 1980–1992 The Athletics Congress |
|
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
- ↑ a b Nie rozegrano
- ↑ a b c d e Oznacza lata, w których mistrzostwa były również eliminacjami do igrzysk olimpijskich, w innych latach były to odrębne imprezy
- ↑ a b c d Najlepszy Amerykanin w biegu finałowym, w mistrzostwach AAU występowały też inne kraje
- ↑ Zawody przeniesiono na kolejny rok z powodu pandemii COVID-19