Bradley Wiggins – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bradley Wiggins

Pełne imię i nazwisko	Bradley Marc Wiggins
Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1980 Gandawa
Obywatelstwo	brytyjskie
Wzrost	190 cm
Informacje klubowe
Klub	WIGGINS
Kariera seniorska
Lata Drużyna 2001 Linda McCartney Racing Team 2002–2003 Française des Jeux 2004–2005 Crédit Agricole 2006–2007 Cofidis 2008 Team High Road 2009 Garmin-Slipstream 2010–2015 Sky Procycling 2015–2016 WIGGINS
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Igrzyska olimpijskie złoto Ateny 2004 kolarstwo (Na dochodzenie) złoto Pekin 2008 kolarstwo (Na dochodzenie) złoto Pekin 2008 kolarstwo (Druż. na dochodzenie) złoto Londyn 2012 kolarstwo (Ind. na czas) złoto Rio de Janeiro 2016 kolarstwo (Druż. na dochodzenie) srebro Ateny 2004 kolarstwo (Druż. na dochodzenie) brąz Sydney 2000 kolarstwo (Druż. na dochodzenie) brąz Ateny 2004 kolarstwo (Madison) Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym złoto Stuttgart 2003 Na dochodzenie złoto Mallorca 2007 Na dochodzenie złoto Mallorca 2007 Druż. na dochodzenie złoto Manchester 2008 Na dochodzenie złoto Manchester 2008 Druż. na dochodzenie złoto Manchester 2008 Madison złoto Londyn 2016 Madison srebro Manchester 2000 Druż. na dochodzenie srebro Antwerpia 2001 Druż. na dochodzenie srebro Stuttgart 2003 Druż. na dochodzenie srebro Londyn 2016 Druż. na dochodzenie brąz Ballerup 2002 Druż. na dochodzenie Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym złoto Ponferrada 2014 Ind. na czas srebro Kopenhaga 2011 Ind. na czas srebro Florencja 2013 Ind. na czas UCI World Tour 2. miejsce 2012

Bradley Wiggins, właśc. sir Bradley Marc Wiggins CBE (ur. 28 kwietnia 1980 w Gandawie) – brytyjski kolarz szosowy i torowy, zawodnik profesjonalnej grupy WIGGINS (2015–2016), były rekordzista świata z 2015 w jeździe godzinnej (54,526 km)^[1], wielokrotny medalista mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec Gary także był zawodowym kolarzem, a on sam urodził się w Belgii. Do 2008 roku Wiggins startował głównie na torze. Do tego czasu zdobył sześć medali olimpijskich, w tym brązowy w drużynowym wyścigu na dochodzenie na igrzyskach w Sydney (2000), srebrny w tej samej konkurencji, brązowy w madisonie i złoty w indywidualnym wyścigu na dochodzenie podczas igrzysk w Atenach (2004) oraz złote w indywidualnym i drużynowym wyścigu na dochodzenie na igrzyskach w Pekinie (2008). Ponadto zdobył dziesięć medali torowych mistrzostw świata, w tym sześć złotych: w indywidualnym wyścigu na dochodzenie na MŚ w Stuttgarcie (2003), indywidualnie i drużynowo na MŚ w Palma de Mallorca (2007) oraz indywidualnie, drużynowo oraz w madisonie podczas MŚ w Manchesterze (2008).

Od 2009 roku skoncentrował się na kolarstwie szosowym. Na zawodowstwo przeszedł już w 2002 roku, kiedy dołączył do drużyny Française des Jeux. Specjalizuje się w jeździe na czas, ale radzi sobie także na etapach górskich. W 2009 roku został mistrzem Wielkiej Brytanii w indywidualnej jeździe na czas, a na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Kopenhadze w tej samej konkurencji był drugi, ulegając jedynie Niemcowi Tony’emu Martinowi. W 2012 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Londynie, zwyciężając w swej koronnej konkurencji. Wystartował także w wyścigu ze startu wspólnego, ale zajął dopiero 103. pozycję. Ponadto w sezonie 2012 zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej UCI World Tour, ulegając tylko Joaquimowi Rodríguezowi z Hiszpanii. Na mistrzostwach świata we Florencji w 2013 roku ponownie był drugi za Martinem w indywidualnej jeździe na czas. Wielokrotnie brał udział w Wielkich Tourach (Giro d’Italia, Tour de France, Vuelta a España), jak również w krótszych wyścigach etapowych. Jego największym sukcesem na szosie jest zwycięstwo w klasyfikacji generalnej Tour de France 2012.

29 grudnia 2012 r. w ramach uznania za zwycięstwo w Tour de France oraz zdobycie złotego medalu olimpijskiego został, jako pierwszy brytyjski kolarz, pasowany na rycerza przez królową Elżbietę II^[2].

7 czerwca 2015 r. Wiggins na torze olimpijskim w Londynie ustanowił rekord świata w jeździe godzinnej z wynikiem 54 km i 526 m^[1].

28 grudnia 2016 ogłosił zakończenie kariery sportowej^[3].

Najważniejsze osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

tor[edytuj | edytuj kod]

szosa[edytuj | edytuj kod]

Starty w Wielkich Tourach[edytuj | edytuj kod]

Grand Tour	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015
Giro d’Italia	123.	–	–	134.	69.	40.	–	–	DNF	–	–
Tour de France	–	121.	DNF	–	3.	23.	DNF	1.	–	–	–
Vuelta a España	–	–	–	–	–	–	3.	–	–	–	–

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Bradley Wiggins na stronie cyclingarchives.com (ang.)
• Bradley Wiggins na stronie cqranking.com (ang.)
• Bradley Wiggins na stronie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)]. (ang.)