39 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

39 Dywizja Piechoty
39. Infanterie-Division
ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

10 lipca 1942, poligon Elsenborn

Rozformowanie

23 października 1943

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

Multimedia w Wikimedia Commons

39 Dywizja Piechoty (niem. 39. Infanterie-Division) - niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej,

Formowanie i szlak bojowy[edytuj | edytuj kod]

Sformowana na mocy rozkazu z 10 lipca 1942 przez IV Okręg Wojskowy, miejsce sformowania poligon Elsenborn, później przeniesiono formowanie do rejonu Vlissingen. Utworzona w 20. fali mobilizacyjnej.

Dywizja początkowo pełniła służbę garnizonową w Holandii, na początku 1943 została skierowana na front wschodni do Grupy Armii Południe. Walczyła pod Charkowem i brała udział w walkach nad Dnieprem. Walki odwrotowe zredukowały ją jesienią 1943 do grupy bojowej[1]. Po kolejnych stratach zadanych jej przez Armię Czerwoną została rozwiązana 23 października 1943. Ocalałe resztki włączono do 106 Dywizji Piechoty. Sztab dywizji wykorzystano przy formowaniu 41 Dywizji Fortecznej na Peloponezie[2].

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • gen. por. Hugo Höfl 10 VII 1942 – 18 XII 1942;
  • gen. por. Ludwig Löweneck 30 XII 1942 – 15 V 1943;
  • płk/gen. por. Maximilian Hunten 15 V 1943 – 3 IX 1943;
  • gen. por. Paul Mahlmann 3 IX 1943 – 20 XI 1943;

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Skład w lipcu 1942:

113. i 114 pułk piechoty, 139 pułk artylerii, 139 batalion pionierów, 139 oddział przeciwpancerno – rozpoznawczy, 139 oddział łączności;

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 93.
  2. ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 94.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dywizje piechoty III Rzeszy
1-100
101-200
201-300
301-400
401-500
501-600
601-719
Imienne

rigt

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=39_Dywizja_Piechoty_(III_Rzesza)&oldid=72763287”