321 Dywizja Piechoty – Wikipedia, wolna encyklopedia

321 Dywizja Piechoty
321. Infanterie-Division
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1940

Dowódcy
Pierwszy

Generalleutnant Ludwig Löweneck

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Brunszwik (formowanie)

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

321 Dywizja Piechoty (niem. 321. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w rejonie Brunszwiku na mocy rozkazu z 16 grudnia 1940 roku, w 13. fali mobilizacyjnej w XI Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Struktura organizacyjna w grudniu 1940 roku:

588., 589. i 590. pułk piechoty, 321. pułk artylerii, 321. batalion pionierów, 321. oddział przeciwpancerny, 321. oddział łączności;

  • Struktura organizacyjna w lutym 1943 roku:

588., 589. i 590. pułk grenadierów, 321. pułk artylerii, 321. batalion pionierów, 321. batalion fizylierów, 321. oddział przeciwpancerny, 321. oddział łączności, 321. polowy batalion zapasowy;

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • Generalleutnant Ludwig Löweneck 15 XII 1940 – 16 XI 1942;
  • Generalleutnant Wilhelm Thomas 16 XI 1942 – 22 VIII 1943;
  • Generalleutnant Kurt Sievers 22 VIII 1943 – 23 IX 1943;
  • Generalmajor Georg Zwade 23 IX 1943 – 2 XI 1943;

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;