555 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

555 Dywizja Piechoty
555. Infanterie-Division
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1940

Rozformowanie

1940

Organizacja
Dyslokacja

Bielefeld

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

7 Armia

'555 Dywizja Piechoty (niem. 555. Infanterie-Division) – jedna z niemieckich dywizji piechoty. Utworzona w lutym 1940 roku jako dywizja pozycyjna przez VI Okręg Wojskowy na teren Górnego Renu. Podlegała 7 Armii (Grupa Armii C). Rozwiązana została w sierpniu 1940 roku w Bielefeld. Dowodził nią generał porucznik doktor Waldemar Henrici[1].

Skład[edytuj | edytuj kod]

  • 624 pułk piechoty
  • 625 pułk piechoty
  • 626 pułk piechoty
  • 627 pułk piechoty
  • 555 pułk artylerii
  • 555 batalion obserwatorów artyleryjskich
  • jednostki dywizyjne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.