291 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy 291 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 291 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

281 Dywizja Piechoty

291. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1940
Dowódcy
Pierwszy	gen. mjr Kurt Herzog
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Orzysz (formowanie)
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Multimedia w Wikimedia Commons

291 Dywizja Piechoty (niem. 291. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki.

Sformowana w Orzyszu na mocy rozkazu z 10 lutego 1940, w 8. fali mobilizacyjnej w I Okręgu Wojskowym. Od 22 czerwca 1941 uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki. Brała udział w walkach o Lipawę bronioną przez 67 Dywizję Piechoty^[1]. Pod koniec 1944 roku walczyła na przyczółku sandomierskim zajmując odcinek frontu w rejonie góry Szczytniak. Ofensywa radziecka rozpoczęta 12 stycznia 1945 zmusiła oddziały 291 DP oraz oddziały sąsiednich dywizji (88 DP i 168 DP) do odwrotu. W rejonie Częstochowy poległ dowodzący dywizją gen. Artur Finger^[2].

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

• gen. mjr/gen.por. Kurt Herzog 7 II 1940 – 10 VI 1942;
• gen. por. Werner Göritz 10 VI 1942 – 15 I 1944;
• gen. mjr Oskar Eckholt 15 I 1944 – 10 VII 1944;
• gen. por. Artur Finger 10 VII 1944 – 27 I 1945;

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

• Skład w lutym 1940:

504., 505. i 506. pułk piechoty, 291. pułk artylerii, 291. batalion pionierów, 291. szwadron rozpoznawczy, 291. kompania przeciwpancerna, 291. oddział łączności;

• Skład w kwietniu 1943:

504. i 505. pułk grenadierów, 291. pułk artylerii, 291. batalion pionierów, 291. batalion rowerzystów, 291. oddział przeciwpancerny, 291. oddział łączności, 291. polowy batalion zapasowy;

• Skład w kwietniu 1944:

504., 505. i 506. pułk grenadierów, 291. pułk artylerii, 291. batalion pionierów, 291. batalion rowerzystów, 291. oddział przeciwpancerny, 291. oddział łączności, 291. polowy batalion zapasowy;

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
• D.M. Proektor: Agresja i katastrofa. Warszawa: 1973.