714 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

714 Dywizja Piechoty
714. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1 maja 1941 Praga

Rozformowanie

1 kwietnia 1943

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

Skład

patrz tekst

714 Dywizja Piechoty (niem. 714. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w Pradze na mocy rozkazu z 1 maja 1941, w 15. fali mobilizacyjnej w I Okręgu Wojskowym. 1 kwietnia 1943 została przemianowana na 114 Dywizję Strzelców.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • 721. i 741. pułk piechoty, 654. oddział artylerii, 714. kompania pionierów, 714. oddział łączności.

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • Generalleutnant Friedrich Stahl XI 1941 – 1 I 1943;
  • Generalmajor Josef Reichert 1 I 1943 – 20 II 1943;
  • Generalleutnant Karl Eglseer 20 II 1943 – 1 IV 1943

Szlak bojowy[edytuj | edytuj kod]

Od czerwca 1941 r. dywizja przebywała na terenie Jugosławii, gdzie zwalczała partyzantów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003, ISBN 3-8289-0525-0.
  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.