10 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy 10 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 10 Dywizja Piechoty – stronę ujednoznaczniającą.

10 Dywizja Piechoty

10. Infanterie-Division
10. Infanterie-Division (mot.)

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1934
Rozformowanie	1943
Tradycje
Kontynuacja	10 Dywizja Grenadierów Pancernych
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	XIII Korpus Armijny
Multimedia w Wikimedia Commons

10 Dywizja Piechoty (niem. 10. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła m.in. w agresji na Polskę.

Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]

Sformowana w październiku 1934 pod ukrytą nazwą Kommandant von Regensburg. Miejsce stacjonowania sztabu: Ratyzbona. Na mocy rozkazu z 15 października 1935 otrzymała oficjalną nazwę 10 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w XIII Okręgu Wojskowym, wchodziła w skład 13 Korpusu 8 Armii GA "Południe". W 1939 brała udział w agresji na Polskę, wraz z całą 8 Armią prowadziła działania przeciw polskiej 10 Dywizji Piechoty dowodzonej przez gen. Franciszka Dindorf-Ankowicza. 6 września dywizja walczyła pod Glinnem i Mnichowem. 10 września dostała rozkaz zatrzymania polskiego natarcia znad Bzury i ze Skierniewic skierowała się w rejon Łowicza.

W lipcu 1940 w macierzystych garnizonach rozpoczęto ją przeformowywać w jednostkę zmotoryzowaną. 23 czerwca 1943 na jej bazie utworzono 10 Dywizję Grenadierów Pancernych.

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

• płk Alfred Wägner 1 X 1934 – 1 III 1938
• gen. por. Konrad von Cochenhausen 1 III 1938 – 4 X 1940
• gen. por. Friedrich – Wilhelm von Loeper 5 X 1940 – 15 XI 1940

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład sierpniu 1939:

• 20 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I, i II batalionu – Ratyzbona oraz rezerwowego batalionu – Sulzbach;
• 41 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i II batalionu – Amberg, III oraz rezerwowego batalionu – Weiden;
• 85 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu i III batalionu – Pasawa, I batalionu – Prachatitz oraz rezerwowego batalionu – Deggendorf;
• 10 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, I, II i III dywizjonu – Ratyzbona;
• I dywizjon 46 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Amberg;
• 10 batalion saperów: miejsce postoju – Ratyzbona;
• 10 batalion przeciwpancerny: miejsce postoju – Straubing;
• 10 dywizjon łączności: miejsce postoju – Ratyzbona;
• 10 dywizjon pomiarowy: miejsce postoju – nie został sformowany.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• CzesławC. Grzelak CzesławC., HenrykH. Stańczyk HenrykH., Kampania polska 1939 roku, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2005, ISBN 83-7399-169-7, OCLC 830817444 .brak strony (książka)
• TadeuszT. Jurga TadeuszT., Obrona Polski 1939, WaldemarW. Strzałkowski (oprac.), Warszawa: „Pax”, 1990, ISBN 83-211-1096-7, OCLC 830078818 .brak strony (książka)
• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
• Haupt Werner, Sieg ohne Lorbeer. Der Westfeldzug 1940; Stuttgart 1965;
• Schmidt August Die Geschichte der 10. Infanterie – Division; b.m.w; b.d.w;ISBN 978-3-89555-331-8;
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
• Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;