272 Dywizja Piechoty ’40 (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

272 Dywizja Piechoty
272. Infanterie-Division
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1940

Dowódcy
Pierwszy

General Hans Petri

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Borne Sulinowo (dyskokacja)

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

272 Dywizja Piechoty (niem. 272. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na poligonie Borne Sulinowo na mocy rozkazu z 22 maja 1940 roku, w 10. fali mobilizacyjnej w II Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Struktura organizacyjna w maju 1940 roku:

541., 542. i 543. pułk piechoty, 272. oddział artylerii, 272. kompania pionierów, 272. kompania przeciwpancerna, 272. kompania łączności;

Dowódca dywizji[edytuj | edytuj kod]

Szlak bojowy[edytuj | edytuj kod]

Dywizja przez cały okres swojego istnienia przebywała w macierzystym okręgu wojskowym. Z chwilą zakończenia działań na zachodzie Europy, jednostkę rozwiązano na mocy rozkazu z 19 lipca 1940.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;