137 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

137 Dywizja Piechoty

137. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1940
Rozformowanie	1943
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH
Skład	patrz tekst
Multimedia w Wikimedia Commons

137 Dywizja Piechoty (niem. 137. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 10 października 1940 roku, w 11. fali mobilizacyjnej na poligonie Döllersheim w XVII Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

• Struktura organizacyjna w październiku 1940 roku:

447., 448. i 449. pułk piechoty, 137. pułk artylerii, 137. batalion pionierów, 137. oddział rozpoznawczy, 137. oddział przeciwpancerny, 137. oddział łączności, 137. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w 1943 roku:

447. i 448. pułk grenadierów, 137. pułk artylerii, 137. batalion pionierów, 137. dywizyjny batalion fizylierów, 137. oddział przeciwpancerny, 137.oddział łączności, 137. polowy batalion zapasowy;

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

• Generalleutnant Friedrich Bergmann 8 X 1940 – 21 XII 1941;
• Oberst Siegfried Heine 21 XII 1941 – 28 XII 1941;
• Oberst Muhl 28 XII 1941 – 5 I 1942;
• Generalleutnant Hans. Kamecke 5 I 1942 – 12 II 1942;
• Generalleutnant Dr Karl Rüdiger 12 II 1942 – 25 II 1942;
• Generalleutnant Hans. Kamecke 25 II 1942 – 15 X 1942;
• Generalleutnant Egon von Neindorff 15 X 1942 – 16 XII 1943.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4.
• PaulP. Carell PaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .brak strony (książka)
• Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russia 1941 - 1945; b.m.w i 1998; ISBN 0-7643-0266-3.
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0.